Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 03-01-2005 16:06:00

Geert den Ouden, Lopend uithangbord voor de club

Hij lijkt soms bijna te praten als een commercieel directeur, misschien bezit hij de kwaliteiten voor een dergelijke functie ook wel. Heel weloverwogen en resoluut rollen de woorden uit zijn mond. Als praten scoren was, dan maakte Geert den Ouden absoluut aanspraak op de titel 'Topscorer van de Nederlandse competitie'.

Heel weloverwogen en resoluut rollen de woorden uit zijn mond. Als praten scoren was, dan maakte Geert den Ouden absoluut aanspraak op de titel 'Topscorer van de Nederlandse competitie'. Heel relaxed bij de warme kachel, kijkt de spits terug op een bewogen jaar in Zweden en laat hij weer een beetje meer zien hoe hij in elkaar steekt.

Tekst: Nathalie Nuiten

Een man als Geert den Ouden tref je niet vaak in een slechte bui. En al is hij dat wel, na een nederlaag bijvoorbeeld, dan voert zijn professionaliteit de boventoon. ,,De hele voetbalwereld is gericht op commercie en de mensen die naar het voetbal kijken en er vaak veel geld voor betalen, hebben altijd recht op een reactie. Als het tegenzit, is het het makkelijkst om in een hoekje weg te kruipen, maar dat vind ik simpelweg niet kunnen.'' Maar komt een slechte bui wel eens voor in het leven van de goedlachse Den Ouden?,,Als ik geen controle heb over m'n leven, raak ik uit m'n humeur. Ik houd graag alles op een rijtje, zowel in het voetbal als in mijn sociale leven. En als er iets scheef zit, zoek ik gelijk de confrontatie.'' Maar eigenlijk heeft de aanvaller van ADO Den Haag altijd wel controle over zijn leven. Volgens de geboren Delftenaar heeft dat te maken met zijn wil om zelfstandig te zijn. ,,Dat ik het afgelopen jaar in Zweden heb gewoond, heeft me alleen maar onafhankelijker gemaakt. Misschien zelfs wel iets té. In relaties kies ik bijvoorbeeld vaak makkelijk voor mezelf wanneer het even niet lekker loopt.'' Als voetballer zal Den Ouden dat niet zo snel doen. ,,Dat komt omdat ik weet wat ik kan en wat ik niet kan. Ik zal niet snel voor mezelf gaan lopen voetballen.'' Den Ouden is niet iemand die de massa achterna loopt. ,,Ik doe niet wat iedereen doet. Ik vind dat je moet kunnen zeggen wat je vindt, als je dat maar op een respectvolle manier doet. Ook tegen mensen van hogerhand. Veel mensen vinden dat ik een grote mond heb, maar voor mij is het simpelweg mijn mening ventileren.''

Bij Excelsior zette hij zijn eerste schreden in het Betaald Voetbal. In drie seizoenen was hij 33 maal trefzeker, wat hem belangstelling van diverse clubs opleverde. Het werd RBC Roosendaal, waar hij twee seizoenen topscorer werd. ,,Toch moest ik vervolgens, net als Henk Vos, 20 tot 25 procent van mijn salaris inleveren. Dat vond ik niet netjes, helemaal aangezien de nieuwe spits méér dan wij ging verdienen. Dan ben ik dus onafhankelijk genoeg om 'nee' te zeggen.'' Den Ouden legde ook aanbiedingen van promovendi FC Volendam en FC Zwolle naast zich neer, omdat die 'een dermate laag budget hadden, dat ze geen volwaardig Eredivisie-elftal op de been konden brengen'. ,,Ik wilde naar een club, waarvan ik dacht dat ik er kon presteren.'' Ook een aanbod van FC Twente kon hem niet bekoren, waarna hij vervolgens naar het Zweedse Djurgårdens IF uitweek. ,,Ik liep het risico om uit beeld te raken, maar het was een goed financieel aanbod, ze speelden 4-3-3, aanvallend én waren kampioen geworden.'' Aangezien het seizoen in Zweden niet gelijk loopt met Nederland, speelde Den Ouden tien en de dertien resterende duels. Met tien goals als resultaat. ,,Ik moet eerlijk zeggen dat ik erg weinig wist van Djurgårdens. De eerste keer dat ik er kwam, was ook meteen mijn eerste training. De drie duels die ik miste, kwamen door een kleine meniscusoperatie. Ik kan met recht zeggen dat ik een positieve invloed heb gehad op het behaalde kampioenschap.'' Maar uiteindelijk wilde hij na een jaar toch terug naar Nederland. ,,Ik heb er zelf voor gekozen om te gaan. Eigenlijk was ik net ingeburgerd, had een sociaal leven opgebouwd in de metropool Stockholm. Maar ik zag ontzettend op tegen de winterperiode. Van april tot oktober gaat alles goed. Daarna wordt het echt koud, worden er weinig wedstrijden gespeeld en van de negen wekelijkse trainingen is er nog maar eentje met bal. Elke woensdag. De hele week kwam ik dus met tegenzin, behalve op woensdag. Dagelijks tegenzin valt dubbel zo zwaar als je nog geen rijk sociaal leven hebt op je nieuwe plek. Ik zag er verschrikkelijk tegenop om weer zo'n periode in te gaan, ondanks dat ik het gevoel had net helemaal goed erin te komen. En misschien was het met de nieuwe Scandinavische League die vanaf dit jaar wordt gespeeld beter gegaan, maar ik ben blij terug te zijn.''

Bij al zijn oude clubs heeft Den Ouden nog contacten, overal is hij nog steeds welkom. Onderlinge acceptatie is hetgeen de lange spits predikt. En daarbij is hij ervan overtuigd dat goede contacten binnen een selectie keihard nodig zijn. ,,Als je als mensen al niet met elkaar overweg kan, waar moet dan het voetbal vandaan komen?'' Ook bij Djurgårdens spreekt hij nog behoorlijk wat mensen, ondanks dat hij zegt daar ook fouten te hebben gemaakt. ,,Ik zal zeker niet de laatste zijn om fouten toe te geven, maar ook daar werd ik geaccepteerd. Ik behandel iedereen met respect, ben geen type dat gaat schelden. Wel ga ik graag de discussie aan. In Zweden zijn een aantal zaken behoorlijk opgeblazen in de twee grootste Zweedse kranten, die bekend staan als sensatiepers. Ik heb bijvoorbeeld mijn onvrede geuit over de manier van voorbereiden bij onze club, de weinige trainingen met bal. Dat was de clubleiding niet gewend en ze konden het ook niet waarderen dat dit in de krant stond. Maar uiteindelijk zijn ze er wel over na gaan denken, want er zat gewoon een grote kern van waarheid in. Ik ben nu eenmaal iemand van de open verhoudingen.'' Wat betreft die openheid zit hij momenteel goed, bij een club waarvan hij zelf zegt dat iedereen, van de materiaalman tot de spits, altijd even direct is. Hij kon een paar maanden geleden kiezen uit een aantal Noorse en Deense clubs, waar hij bij voorbaat nee tegen heeft gezegd, De Graafschap en ADO Den Haag. ,,De gesprekken met trainer Gert Kruys van De Graafschap liepen perfect, ik heb die man erg hoog zitten. Maar er werd steeds maar gewacht, er moesten eerst sponsors komen zodat er weer wat geld was. Toen kwam ADO en dat aanbod was meteen superconcreet. Ik heb wel eens gezegd dat ik nooit voor deze club wilde spelen, vanwege alles wat er omheen gebeurt. Maar ik weet nu dat de club er alles aan doet om dat in te perken. Bovendien hebben ze er veel aan gedaan om mij naar het Zuiderpark te halen.''

Penalties, een heet hangijzer in de wandelgangen bij de Haagse club, na het verloren thuisduel tegen Willem II waarin twee strafschoppen werden gemist. Geert den Ouden was één van de ongelukkigen. ,,Elke dag neem ik een strafschap op Dorus de Vries. Mijn voorbereiding, mijn aanloop, alles is altijd hetzelfde, want onder druk moet je terug kunnen pakken op de basis. Een penalty moet je met overtuiging nemen en dat deed ik ook tegen Willem II. Bij mij raakt de keeper de bal haast nooit. De bal gaat hard in de hoek en het risico op missen of de paal raken is groter dan dat de keeper mijn inzet stopt. Tegen Willem II ging mijn strafschop helaas mis. Velen zeiden naderhand dat ik de tweede ook had moeten nemen, maar daar voelde ik me op dat moment niet goed genoeg voor. Binnen deze selectie zijn we ontzettend kritisch op elkaar, maar we kunnen samen lachen en huilen. Samen verwerken we tegenslagen als deze en werken we hard om ons vaak goede spel beloond te gaan zien met welverdiende punten.'' En om af te sluiten met een mooie uitsmijter van Geert den Ouden: ,,Elf grappige mensen in één kamer verzekeren nog geen leuke avond, daar komt wel wat meer bij kijken.''