Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 14-03-2005 11:40:00

Geen bluf, geen passie, geen strijd

Niks niemendalletje. PSV-trainer Guus Hiddink stelde gewoon zijn beste elftal op tegen ADO, omdat het ze ook in Eindhoven niet was ontgaan dat de Hagenaars aan een aardige serie bezig waren.

Jammer dat het labbekakkerige ADO zichzelf niet serieus nam in het duel met de koploper, die werkelijk geen strobreed in de weg werd gelegd: 4-0.

 

Hiddink vond het uiteraard allemaal wel prima, zo vlak na de slijtageslag in Monaco en met midweeks FC Groningen en komend weekeinde Ajax voor de boeg. "Iedereen begreep bij ons hoe het gespeeld moest worden. Niet te rustig beginnen, maar gelijk vastzetten." Dat moge zo zijn, maar ADO moest zich wel degelijk schamen voor een wanprestatie. Er was geen passie, geen strijd en bovenal geen (Haagse) bluf. Dat was trainer Frans Adelaar ook niet ontgaan. Hij hekelde de instelling van zijn ploeg die volgens hem nooit het niveau had gehaald van de afgelopen weken. "Verliezen van PSV is één ding, de manier waarop is iets anders. Ik bespeurde niet alleen respect voor de tegenstander, maar ook te veel ontzag. En zoals we de 2-0 en 3-0 weggaven, vreselijk gewoon."
Adelaar zal zijn selectie ook vandaag nog een keer (verbaal) onder handen nemen, omdat hij zijn ploeg deze competitie niet nog eens zo hoopt te zien spelen. "Eerder heb ik het eigenlijk alleen tegen Den Bosch, in de openingswedstrijd van de competitie, meegemaakt. Op de trainingen bespeurde ik al een soort gemakzucht. Ik ben blij dat we woensdag al weer een wedstrijd hebben (tegen Heerenveen, JP) waarin we ons kunnen revancheren."

 

De wedstrijd die nooit een wedstrijd werd, was al voorbij in de zesde minuut. Het strijdplan van Adelaar – zo lang mogelijk de nul houden – kon onmiddellijk de prullenbak in. De Koreaan Ji-sung Park, toch al goed op dreef na de winterstop, kopte de 1-0 binnen.
Erger dan de snelle achterstand was dat de meeste spelers van ADO direct de witte vlag hesen. PSV kon vanaf dat moment doen wat het wilde. Balletje breed, balletje diep, er was meestentijds geen Hagenaar die er een voet tussen wist te krijgen.

 

Van de zelfbewuste ploeg die recent nog knap won van Vitesse en FC Utrecht en Ajax in het Zuiderpark nog een helft lang de stuipen op het lijf joeg, was in een klap niets meer over. Een doodenkele keer belandde de bal op de helft van PSV, maar het leidde eigenlijk nooit tot een gevaarlijke aanval. Doelman Gomes werd amper serieus op de proef gesteld. Dat het bij rust maar 3-0 was (Van Bommel en nog een keer Park na twee keer knullig uitverdedigen van Swerts), lag voornamelijk aan PSV dat energie spaarde.

 

Adelaar waste in de rust zijn ploeg de oren en haalde er tevens twee (onzichtbare) spelers uit: Den Ouden en Bodde (omdat hij op vijf gele kaarten staat). Edson mocht het in de spits voor de verandering een hele helft proberen – zijn vorige invalbeurten beperkten zich tot 25 minuten – maar hij kreeg geen poot aan de grond bij het solide duo Alex-Bouma. Sjaak Polak maakte evenmin indruk op het middenveld.

Het tweede bedrijf had een bijzonder lage amusementswaarde. Er werd nog wat gewisseld, Swerts kreeg geel omdat hij bij een vrije trap in de weg liep, Smith raakte de lat met een aardig boogballetje (de enige kans voor AD0) en dat was het wel. Net toen de slaap de meeste toeschouwers zo'n beetje had overmand, knikte de Braziliaanse mastodont Alex de 4-0 achter De Vries.