Geel-groene helden deze eeuw

ADO's Top 20 bevat de meest kleurrijke en meest uiteenlopende type spelers

Met het oog op het einde van 2020, presenteren we de geel-groene Top 20 van de 21ste eeuw. Als warme groet naar en hartelijke dank aan de spelers van ADO Den Haag, die de afgelopen twee decennia de meeste indruk maakten.

 

 

tekst Martin van Zaanen

 

 

 

1. Dmitri Bulykin (foto) - Only muscles: Sommige spelers hebben jaren nodig om een blijvende indruk te maken. De van Anderlecht afkomstige grote en brede Russische spits maar één. En wat voor één. Seizoen 2010/2011, waar de club zich voor het eerst in 24 jaar weer plaatste voor Europees voetbal. Zijn uitspraak 'Look, only muscles', waarmee hij trainer John van den Brom overtuigde om hem vast te leggen, kan zo op een tegeltje. Of beter nog, op een t-shirt.

 

 

2. Lex Immers - Jagen, jagen: Groeide als onvermoeibare en authentieke Hagenees al in zijn eerste periode (2007-2012) uit tot clubsymbool. Geen toeval dat juist hij het eerste competitiedoelpunt in het nieuwe stadion maakte. Hoe vaak gaat een terugkeer naar je oude club niet de mist in? Maar Immers bewees, na Feyenoord, Cardiff City en Club Brugge, tussen 2017 en 2020 toch weer zijn waarde. 'Jagen, Jagen op de bal' beheerste hij als geen ander.

 

 

3. Tommie van der Leegte - Passen en trappen: Tussen 2003 en 2006 demonstreerde hij hoe je met een gevoelige linkervoet tegelijkertijd het spel kan verdelen en kan bikkelen. Had in plaats van nul minstens 30 interlands moeten spelen. Maar ja, Brabantse nachten zijn lang. Haagse ook. Van historisch belang; de eerste paal van het huidige stadion werd geslagen door onder anderen captain Tommie van der Leegte.

 

 

4. Tommie Beugelsdijk - Altijd 100 procent: De Witte Reus. Apart; in welk stadion in Nederland de stoere stopper ook komt, hij wordt door fans van de tegenpartij gevraagd of hij met ze op de foto wil. Gaf zich altijd voor de volle 100 procent. Geen stijlgoeroe, maar als aanvaller kom je hem drie keer tegen. En dan ben je hem nog niet voorbij.

 

5. Nasser El Khayati (foto) - Tovenaar: Wat heeft de middenvelder de mensen tussen 2017 en 2019 op een hoogstandjes getrakteerd. Wat maakte hij een mooie en belangrijke treffers! De tovenaar van de groene mat vond tijd en ruimte waar die er niet waren. Specialiteit: Het uitstellen van de actie. En het dan gewoon alsnog doen, hè.

 

 

6. Goran Bunjevcevic (foto) - Strakke passes: De positioneel hoogbegaafde libero overleed in 2018 aan de gevolgen van een hersenbloeding, hij was pas 45 jaar. 2006/2007 speelde de van Tottenham Hotspur overgekomen Serviër in groen-geel. Ondanks dat de 16-voudig Joegoslavisch international knieproblemen had en ADO in het laatste Zuiderparkjaar degradeerde, bleef hij strakke passes versturen.

 

 

7. Ekrem Kahya  - Gecontroleerde passie: De 'Jari Litmanen van het Zuiderpark' spreidde tussen 1996 en 2002 gecontroleerde passie tentoon en iedere medespeler in zijn buurt ging door Kahya's logische spel beter voetballen. Mooi dat hij in 2008 voor een seizoen terugkwam.

 

 

8. Wilfried Kanon (foto)- Desnoods door een muur: Als hij op de eerste training van het seizoen officieel nog een paar dagen vrij had, kwam de linksbenige verdediger gewoon opdagen. De Ivoriaan liep desnoods dwars een muur heen. Serge Wilfried Kanon vertrok vorig jaar naar Pyramids FC. Onvergetelijk moment; toen we hem met een staande ovatie na zijn winst van de Africa Cup van 2015 konden huldigen.

 

 

9. Bjorn Johnsen - Wonderland: Zondag 3 februari 2019, voorafgaand aan ADO Den Haag-Heracles Almelo, nam Bjørn Johnsen, inmiddels AZ, afscheid van de fans. Het seizoen ervoor had hij 19 doelpunten gemaakt. Nog één keer galmde het van de tribunes: There's only one Bjørn Johnsen/ Walking along, singing a song/ Walking in a Johnsen Wonderland.

 

 

10. Robert Zwinkels - Westlandse duurzaamheid: Hét bewijs dat Westlandse waar een lange houdbaarheid heeft. Debuteerde in 2005. Opvallend, hoe veel progressie hij als inmiddels dik-in-de-dertiger nog boekte. Regelmatig pech met blessures.

 

 

11. Jens Toornstra - Energiek: Altijd als eerste op het trainingsveld Altijd als laatste er vanaf. Duurde lang voordat hij zijn eerste treffer aantekende. Hij deed dat in 2011 'uit' bij Excelsior (1-5). Op karakteristieke wijze kapte Toornstra zich beheerst vrij en schoot gecontroleerd in.

 

 

12. Romeo Castelen - Warme ovatie: Van 2000 tot 2004, maar alleen het laatste jaar in de Eredivisie. Toen pikte Feyenoord de kleine rechtsbuiten op. Zonder zijn knieblessures zou hij vele malen meer interlands hebben dan de tien waarop hij strandde. Toen hij maart 2014 met RKC thuis tegen ADO speelde, gaf het uitvak hem een warme ovatie. Hij scoorde nog ook. Dat werd hem vergeven.

 

 

13. Martin Hansen - Wonderhakje: 11 augustus 2015; het wonderhakje tegen PSV, de 2-2 in de 95ste minuut. Dat niet alleen heel de wereld over ging, maar waar de Deense doelman Martin Hansen de rest van zijn leven aan herinnerd wordt.

 

 

14. Eljero Elia - Handigheid ten top: Wie had gedacht dat hij later nog als international zou invallen in een WK-finale, zoals hij in 2010 in Zuid-Afrika in de 71ste minuut voor Dirk Kuyt deed? De vleugelflitser was in zijn Haagse jaren (2004-2007) handigheid ten top.

 

15. Mike van Duinen - Bergkampiaans: Het leek wel of de hyperactieve aanvaller een Duracell-konijn had ingeslikt. Onvergetelijk; zijn Dennis Bergkampiaanse treffer thuis tegen FC Twente in oktober 2013.

 

 

16. Dennis den Turk  - No-nonsens: Tussen 2001 en 2003 in groen-gele dienst. Middenvelder of verdediger met no-nonsens opvattingen. Als hij niet meer kon lopen, liep hij gewoon door. Als een tegenstander niet opzij ging, liep-ie gewoon door hem heen.

 

 

17. Aleksandar Rankovic (foto) - Ware strijder: De man uit Belgrado stond symbool voor het strijden met het mes tussen de tanden. En ondertussen prima voetballen. 2005-2010. Opgeven komt niet in zijn woordenboek voor.

 

 

18. Peter Hofstede - Belangrijke treffers: Lange spits die nog lang wordt herinnerd vanwege zijn belangrijke treffers die de club in 2003 na twaalf seizoenen terug naar de Eredivisie hielpen. Dat was het elftal onder leiding van Rinus & Lex.

 

 

19. Ali Boussaboun - Verrassingselement: Heerlijk, dat verrassingselement in zijn spel. Lichamelijk sterk en alle typische ingevingen van een straatvoetballer. 1996-2001. Keerde later nog terug.

 

 

 

20. Michiel Kramer - (foto) Flinke bijdrage: De eerste periode van Kramer (hij keerde in 2019 terug) was tussen 2013 en 2015.

 

Toen leverde de Rotterdammer met zijn 24 doelpunten in 58 duels een flinke bijdrage aan de handhaving op het hoogste niveau. Opdat wij niet vergeten.

 

 

 

Kunst van het vergelijken

Kun je uiteenlopende types op verschillende posities en met diverse rollen uit andere elftallen met elkaar vergelijken? Ja hèhè kan dat. Belangrijkste criterium voor deze lijst: tussen 1 januari 2000 en nu gespeeld voor ADO Den Haag. Overige toetsstenen: Prijzen, impact, belang, uitstraling, cultfactor plus de verrekening tussen aanwezig talent en het daaruit behaalde rendement.