Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 14-06-2024 08:38:00

Gaat ADO Den Haag weer leren hoe je moet opleiden?

Nathan Ak*e begon als pupil bij Wilhelmus, werd op z'n achtste weggeplukt door ADO Den Haag en verkaste vier jaar later al naar Feyenoord.

Nu, op z’n 29ste en na een fabulous road trip langs Chelsea, Reading, Watford en Bournemouth, heeft hij namens Manchester City vier landskampioenschappen in the pocket en is hij een vaste waarde voor de Nederlandse bondscoach.

 

bron: dagblad 070
column Chris Willemsen

 

Joshua Zirkzee stond voor het eerst op het voetbalveld bij Hekelingen en Spartaan’20, voordat ADO Den Haag hem op z’n 12de scoutte en drie jaar in de jeugdopleiding opnam. Daarna grepen Feyenoord, Bayern München, Parma en Anderlecht hun kans, voordat hij tot volle bloei kwam bij Bologna en nu ook in Oranje.

Jerdy Schouten was elf jaar toen ADO Den Haag hem ontdekte bij Spijkenisse. Hij schopte het tot twee duels in ADO 1, voordat hij via Telstar, Excelsior en Bologna terecht kwam bij PSV en het Nederlands elftal. Voor de echte ouwe lullen onder u: oudoom Henk Schouten droeg het shirt van Holland Sport, Excelsior en natuurlijk Feijenoord met een lange ij. In de Kuip produceerde hij in één wedstrijd negen treffers, een Eredivisierecord dat nooit zal worden geëvenaard, laat staan verbeterd. Maandag 2 april 1956 was het, Tweede Paasdag, toen het scorebord het tegen De Volewijckers niet aankon: 11-4, één goal per zes minuten, kom daar nog maar eens om. Bovendien werd er nog één van hem afgekeurd. Als u op de bejaardensoos met uw voetbalkennis wilt overtoepen: Tinus Bosselaar en Riny van Woerden maakten de andere twee.

En dan is er nog een toptalent in spe: Sven Mijnans. Ook hij bracht een jaar door bij de jeugd van ADO Den Haag voordat hij via Spijkenisse landde op Het Kasteel. Nu is hij een onmisbare schakel bij AZ en tot voor kort Jong Oranje. Het middenveld van het grote Oranje is nog even overbezet, maar Sven komt eraan, mark my words.

Waarom al deze nutteloze kennis die ik, graag gedaan, voor u bijeen heb gewikipediaad? Om aan te geven dat ze er bij ADO Den Haag in de basis wel degelijk kijk op hebben. Ze herkennen jong talent en omarmen het. Iets minder recente voorbeelden: Oranjeklanten Tim Krul, Eljero Elia, Romeo Castelen en ik zal er nog wel een paar over het hoofd zien. FC Twente’s Sem Steijn bijvoorbeeld. Zou ook niet misstaan in het Nederlands elftal.

Maar dan: het vervolgtraject. Daar gaat het fout, daar mist ADO Den Haag vaak kansen voor open doel. Zeker, bij het doorverkopen van profvoetballers ontvangen ook de clubs waar ze jaren eerder zijn opgeleid een vergoeding. Maar daarvan kun je hooguit een nieuw elektronisch scorebord kopen en als je nog wat overhoudt vier nieuwe cornervlaggen.

Nee, dan vroeger. Heb je hem weer met z’n vroeger, hoor ik u denken. Vroeger is voorbij, geen woorden meer aan vuil maken. Mick Jagger maakte het al in 1966 duidelijk in zijn eerste zelf geschreven song voor The Rolling Stones: Who wants yesterday’s papers? Met als antwoord: Nobody in the world. Maar dan heeft Sir Mick het mis. Want in het verleden deed ADO meer met z’n talenten. Ze werden veelal ontdekt door superscout Rob Wijnstok. De in mei 2007 op 71-jarige leeftijd overleden pur sang voetbalman stond aan het hoofd van een goed gestructureerde organisatie. Daardoor kon het ene na het andere veelbelovende voetballertje door de Zuiderparkers worden beoordeeld, vaak meerdere malen, en uiteindelijk ingelijfd. Om vervolgens, en daar gaat het om, langer dan tegenwoordig te blijven, en zodoende meer waard te worden. Namen? Later, maar namens andere clubs, ook international geworden toppers als Martin Jol, Romeo Zondervan, Johnny Dusbaba en Tscheu La Ling.

Rob Baan, in die tijd jeugdtrainer bij ADO, werkte nauw samen met Wijnstok. En weet anno 2024 exact te duiden waar het vandaag de dag uit de bocht vliegt: “Als jonge speler, en dat gold ook voor de ouders, zocht je houvast. De scouts die je haalden, zag je jaren lang bij de club. Ze gaven je een goed gevoel, je hoorde bij de ADO-familie, je had het idee dat je een kans kreeg, dat je misschien wel ooit tot het eerste elftal zou kunnen doordringen, en misschien daarna echt een grote stap kon maken. Maar nu? De club ontbeert de juiste organisatorische kracht. De continuïteit is ver te zoeken. Het is een komen en gaan van betrokkenen, wie blijft er nog lange tijd actief? Geen wonder dat je als jong talent je heil ergens anders gaat zoeken. Bij Sparta bijvoorbeeld snappen ze dat veel beter. Maar laat ik optimistisch blijven. Recentelijk op de PensionADO-dag zag en hoorde ik Algemeen Directeur Natascha van Grinsven-Admiraal. Ze lijkt me een bekwame bestuurder, net als Technisch Directeur Joris Mathijsen. Wie weet kan er onder hun leiding weer meer structuur, kwaliteit én continuïteit komen. Dan kunnen jonge talenten ook wat langer behouden blijven voor de club en heb je alleen maar winnaars.”