Fräser, hij gaat zijn eigen gang

Door Dennis Jansen

Henk Fräser is altijd zijn eigen gang gegaan.

Alleen naar Feyenoord ging hij ooit vanwege zijn vader. Die was namelijk helemaal gek van die grote Rotterdamse club. De liefde voor Feyenoord kwam bij Fräser jr. iets later. En ging nooit meer weg.

Hij zelf wel. Henk Fräser is alweer meer dan anderhalf jaar werkzaam bij ADO Den Haag als assistent-trainer en oefenmeester van de beloften. Daarvoor was hij zeventien jaar Feyenoorder, eerst negen seizoenen lang als speler, vervolgens acht jaar als (jeugd)trainer.

Morgen keert hij terug in De Kuip, voor het eerst sinds zijn ontslag in het voorjaar van 2007. "Voor het eerst weer op het veld. Nee, oud-Feyenoord en zo, waar ik voor gevraagd ben, daar doe ik niet aan mee. Morgen hoop ik met heel mijn hart dat wij van Feyenoord winnen. Die gedachte kan geen Feyenoorder mij kwalijk nemen."

De liefde voor Feyenoord gaat veel verder. "Feyenoord zit in mijn hart. Maar Feyenoord, dat zijn de mensen, dat zijn de supporters. Door hen ontstaat het Feyenoord-gevoel. Ik heb een geweldige tijd gehad. Met trainers Henk van Stee, Marcel Bout, André Stafleu heb ik nog steeds contact. Als we over voetbal beginnen, raken we niet uitgepraat."

Over zijn ontslag is genoeg gezegd en geschreven, vindt Henk Fräser. Kort: "Niemand heeft ooit kunnen zeggen wat ik in mijn tijd niet goed heb gedaan. Eén man (Stanley Brard) vond dat ik weg moest. Natuurlijk heb ik daar moeite mee. Of het ontslag nog pijn doet? Nee, zo zit ik niet in elkaar. Ik leef bij de dag. Morgen een nieuwe dag. Morgen dus iets nieuws. Het liefst iets leuks."

Henk Fräser is een loner, iemand die graag zijn eigen weg gaat, die streeft naar onafhankelijkheid. "Als trainer heb je het dan moeilijker, want dan ben je afhankelijk van anderen. Als voetballer heb je meer invloed op je eigen loopbaan. Ben je goed en laat je het zien, dan kunnen de trainers niet meer om je heen."

Titels zeggen hem niet zo veel: "Ik wil voetballers beter maken. Dat is mij meer waard dan welke titel dan ook. Dan word je kampioen met Jong ADO, maar wie herinnert zich dat over een paar jaar nog? Je hebt meer aan spelers die tegen die tijd zeggen: Henk Fräser, aan hém heb ik iets gehad als trainer. Jonathan de Guzman en Tim Vincken stroomden op een gegeven moment door naar de A-selectie van Feyenoord. Ik was hen kwijt en een titel konden we wel vergeten. Maar dat ze doorschoven, dáár gaat het om".



Zo is ADO Den Haag ook op Henk Fräser gekomen, zegt hij. "Hans Kraay junior en ik zijn elkaar nogal eens onvriendelijk tegengekomen in het veld. Toch heb ik begrepen dat Hans Kraay heel positief was over mij tegen Peter Hofstede die me benaderde. Ze wilden een heel ander figuur dan Vloet naast Vloet. Iemand die prettig omgaat met jonge spelers. Vloet kan wel eens direct en hard uit de hoek komen, maar wel eerlijk. Ze hebben mij meer om mijn profiel dan naam gekozen, want ADO heeft ook voetballers gesproken met wie ik heb gewerkt."

Dat jonge spelers bij ADO al speelminuten hebben gekregen, zoals Kai van Hese, Leroy Resodihardjo, Mike de Geer en Joel Tillema, doet Fräser goed. "André Wetzel zegt altijd: als je goed genoeg bent, ben je ook oud genoeg. Helemaal mee eens, een mooie uitspraak."

Hij maakte de ontwikkeling van Chris Kum van nabij mee. "Chris kan richting het niveau Feyenoord, zelfs naar Ajax en misschien wel naar de Spaanse competitie, maar het moment is nu wél gekomen dat hij gaat beseffen dat hij stapjes moet gaan maken. Te veel foutjes kan hij zich niet meer veroorloven. Bij ADO wil je wedstrijden winnen, bij Feyenoord moét je winnen".

Er bestaat een interview van de speler Henk Fräser van ruim twee decennia geleden, waarin hij vier clubs noemt. "FC Utrecht, Feyenoord, NAC en ADO Den Haag, dat waren de clubs waarmee ik altijd iets heb gehad. Bij die clubs wilde ik wel voetballen. Het zijn clubs van het volk, supporters die echte liefde tonen voor hun cluppie. Die er ook zijn als hun club een paar keer verliest."

Bij ADO Den Haag kwam hij bij René Stam en Marco Gentile in de technische staf. "Ook jongens die ik niet altijd even vriendelijk tegen ben gekomen als voetballer. Maar het lastige is, ik weet niet meer wie ik heb geschopt of van wie ik heb ontvangen. Na mijn voetballoopbaan heb ik alles gewist. Dat maakt het wel eens moeilijk."

Toch klikte het tussen de trainers. Tussen Vloet, Gentile, Stam, Seegers en Fräser. "Ik kende geen van allen, maar ieder kon zijn mening geven. We respecteerden elkaar. Ik kon me zelfs kwetsbaar opstellen. Dat is uniek, want dat doe ik niet zo snel. Het was ook een beetje 'wij tegen de rest', want het was me nogal een jaartje met al die randverschijnselen. Uiteindelijk denk ik dat wij gepromoveerd zijn door de perfecte mix van voetballend vermogen én conditie. Ik durf te stellen dat wij in de nacompetitie fitter waren dan de de meeste clubs. En Vloet maar zeggen: Jongens, nog negen wedstrijden. En toen we er weer twee hadden gehad: nog zeven wedstrijden. Dat ging zo maar door. Ondertussen groeiden we naar elkaar toe."

Na de gewonnen promotiewedstrijd keek ook Henk Fräser, die alles al meegemaakt dacht te hebben, zijn ogen uit. "Volwassen mannen die tranen met tuiten huilden. Oprechte liefde voor de club. Het was waanzinnig."

Dat Fräser dit seizoen zou blijven, stond vrijwel vast. "In de winterstop kreeg ik een aanbieding van een club die me direct wilde vastleggen. De situatie bij ADO Den Haag was onzeker, maar Hofstede (toen manager voetbalzaken) en Arzbach (toen directeur) wilden me houden."

Na een gesprek met de nieuwe trainer André Wetzel kort na diens aanstelling bleef Fräser, al deed hij wel een stapje terug. De oud-prof houdt zich nu veelal bezig met Jong ADO Den Haag. "Het werd al snel bekend dat Bob Kootwijk ook zou komen. André Wetzel is daar heel duidelijk over geweest."

Na de promotie merkt ook Fräser een omslag. De club wordt meer en meer omgeven door positivisme en het stadion zit weer nagenoeg vol. "ADO Den Haag heeft een geweldige supportersschare. Zij zijn er altijd, óók vorig jaar toen het zo slecht ging. En ze hébben een paar slechte wedstrijden gezien, hoor."

Het enige dat hem dwars zit zijn de oerwoudgeluiden. "Die hoor je alleen bij ADO Den Haag, nu alweer vier wedstrijden achter elkaar. Als speler raakte het me niet, nu als trainer ook niet, maar het werkt enorm tegen de club. Ik weet ook wel dat oerwoudgeluiden niet discriminerend worden bedoeld, maar ze zijn niveauverlagend. Het haalt ADO Den Haag omlaag, terwijl de club omhoog wil en moet. ADO kan vele malen groter worden dan clubs als Roda JC, SC Heerenveen of FC Twente. Maar als dit soort dingen blijft gebeuren zal dat nog tientallen jaren duren, misschien gebeurt het zelfs nooit dat het zo ver komt."

"Ergerlijk in deze is de reactie van de KNVB. Nou ja, reactie... de KNVB doet juist niks. Als een scheidsrechter beledigd wordt, mag hij de wedstrijd stil leggen. Of van het veld lopen. Dat doen ze naar mijn mening terecht. Maar als een speler constant wordt uitgescholden of beledigd, dat doen scheidsrechters niets. Dat is meten met twee maten. Blijkbaar is een scheidsrechter belangrijker dan een speler."