Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 12-04-2000 21:35:00

Financiele steun onder voorwaardes

Den Haag - De geldelijke steun van de gemeente voor ADO Den Haag zal niet zomaar worden toegekend. Dat bleek gisteravond, toen wethouder Stolte (CDA, sport) een onverwacht kritische raadscommissie tegenover zich vond.

door Els Brenninkmeijer en Pieter van den Broeke

De raadsleden eisten dat er meer voorwaarden worden verbonden aan het plan van het college van burgemeester en wethouders om ADO Den Haag twee miljoen gulden te schenken.

archieffoto Maurice Nelwan Het verst gaat GroenLinks, dat voorstelde geen schenking aan de noodlijdende voetbalclub uit de Totodivisie te doen, maar een renteloze lening van twee miljoen gulden uit te geven; 1,2 miljoen om de ergste problemen deze maand op te lossen en 0,8 miljoen in juni. Daaraan verbond de oppositiepartij wel de zware voorwaarde dat de helft van de raad van commissarissen van ADO Den Haag bestaat uit door de gemeente aangewezen externe leden. Er moet een 'verbeterplan' komen, waarin de ADO Den Haag-directie kritisch wordt bekeken. Ook moet het Haagse bedrijfsleven met 2 miljoen over de brug komen. "De indruk moet worden weggenomen dat het geld in een bodemloze put verdwijnt", betoogde Roozenburg van GroenLinks.
Wethouder Stolte kon op geen van de prangende vragen een duidelijk antwoord geven. De bijdrage van het bedrijfsleven na de gemeentelijke geldinjectie is onzeker. Hoe na de gift de relatie tussen gemeente en ADO Den Haag verder zou zijn, bleef onduidelijk. Wel verzekerde Stolte dat de subsidie niet ten koste zou gaan van de Haagse amateurclubs. Uiteindelijk gaf geen van de commissieleden volmondig zijn jawoord aan het raadsvoorstel. Stolte zal in korte tijd de twijfels moeten wegnemen, voordat er morgen over het raadsvoorstel wordt beslist.

Sleeping giant

Hoe het oordeel over ADO Den Haag ook luidt, gebrek aan veerkracht kan de 'sleeping giant' niet worden ontzegd. Jaar in jaar uit sleept de club zich van begrotingstekort naar reddingsoperatie, en telkens weer krabbelen de Zuiderparkbewoners overeind, voor zolang het duurt.
Een blik op de recente geschiedenis leert dat de huidige financiële perikelen deel uitmaken van een golfbeweging: onder begeleiding van verbaal tromgeroffel van klankbordgroep of crisiscommité ('over vijf jaar gaan we voor Europees voetbal') werkt de club zich uit het dal, saneert de schulden en smeedt ambitieuze plannen, al of niet gekoppeld aan een revolutionaire sponsorconstructie. Twee, drie of vier jaar later resten van alle dromen slechts smeulende puinhopen en begint het hele verhaal overnieuw.

Overzicht

Een overzicht van het laatste decennium:
In 1990 maakt FC Den Haag een sportieve bloeiperiode door die zelfs tijdelijk in een vierde positie in de eredivisie resulteert. Desondanks kampt de club met forse schulden en luidt voorzitter Henk Werkhoven de noodklok. "Het bestuur komt er niet meer uit. Een laatste redmiddel zou zijn om weer bij Dé Stoop te biecht te gaan".
Het tekort is in 1992 opgelopen tot twee miljoen gulden. Na een mislukte flirt met Mercedesdealer en SVV/Dordrecht-geldschieter John van Dijk meldt FC Den Haag dat de verlossing nabij is; het toverwoord luidt Alrecon. De media-expoitant neemt voor vier jaar de exploitatie van de club over ('Uiteindelijk denken we aan een budget van acht à tien miljoen per jaar') en wil het Zuiderpark omvormen tot een 'voetbaltheater'. Upgrading en restyling zijn de trefwoorden. Om alle associaties met de geel-groen getooide roversbende die vooral in de jaren tachtig een spoor van vernielingen door het land trok, van zich af te schudden, wordt FC Den Haag omgedoopt tot ADO Den Haag. De voetballer mag zich artiest noemen en de suppoost heet voortaan steward.
Na twee zwaar verliesgevende jaren haakt Alrecon in mei 1993 teleurgesteld af. De sportieve doelstellingen zijn buiten bereik gebleven en de stropdassen van de nieuwe zakelijkheid knellen steeds pijnlijker om de nek in het Zuiderpark. De 1,5 miljoen die Alrecon bij vertrek doneert is ontoereikend voor een gezonde herstart. "We hebben veel moeite om het schip dat ADO Den Haag heet drijvende te houden", zegt bestuurlid Cees Oostrom.

Einde nabij

Het einde lijkt nabij wanneer medio '94 een onafzienbare reeks financiële lijken uit de kast rolt.
De hoogte van de exacte schuldenlast blijft in nevelen gehuld, duidelijk is wel dat het om meerdere miljoenen gaat. Een gala-avond in Houtrust levert weliswaar twee ton op, maar de nood is zo hoog gestegen dat de spelers een staking overwegen en boze crediteuren aan de poorten van het Zuiderpark rammelen. De KNVB verstrekt pas een licentie voor het nieuwe seizoen wanneer de gemeente en de club een akkoord bereiken over een schuldsanering.
Terwijl het afstervingsproces in volle gang is ('Maar de crediteuren worden netjes behandeld', verzekert het bestuur), dient zich een nieuwe voorzitter aan: John van Ringelenstein neemt het roer over van Chris Nyqvist.
De jonge, ambiteuze en bemiddelde volksjongen - die graag refereert aan de wederopstanding van Ajax - is dé man om het bedrijfsleven wakker te kussen en het morele en financiële bankroet te bezweren. Het door Van Ringelenstein geïnvesteerde privé-kapitaal leidt weliswaar tot rust op het bestuurlijke front, de sportieve successen blijven uit.

Miljoenenaanbod

Begin 1997 slaat ADO Den Haag een miljoenenaanbod van de financiers Maas/Schaling af.
Kort daarop lopen besprekingen met de Gaspian Group, een Britse investeerder, op niets uit. "ADO Den Haag is rijp voor de eredivisie", meldt Van Ringelenstein bij die gelegenheid.
Magere resultaten, aanhoudende verliezen noch tegenvallende sponsorinkomsten lijken het geloof van Van Ringelenstein aan te tasten. "We zijn op de goede weg. Dat moet leiden tot een plaats in de eredivisie. Misschien in 2005, als de vereniging 100 jaar bestaat, wel tot Europees voetbal", verklaart hij tijdens een nieuwjaarstoespraak in januari 1998.

Geprivatiseerd

De accommodatie in het Zuiderpark wordt in 1998 geprivatiseerd. "Andere clubs in het betaalde voetbal maken er soms een zootje van en krijgen zomaar een paar miljoen van hun gemeente. Wij passen goed op de winkel, maar krijgen tegelijkertijd niets voor niets", luidt de hartekreet van Van Ringelenstein in de gemeenteraad.
Het optimisme keert terug wanneer Rob Jansen zich eind '98 als mede-investeerder meldt. "ADO Den Haag is uit de financiële zorgen", galmt het door de catacomben.
Nog geen twee jaar later heeft ADO Den Haag (sinds januari '99 een NV) dringend behoefte aan een nieuwe financiële injectie.