Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 28-08-1986 12:00:00

FC Den Haag vindt winnen ook belangrijk

Het was gisteravond in het Olympisch stadion net de omgekeerde wereld. Niet Ajax heerste, maar FC Den Haag heerste. Niet AJAX speelde stijlvol, maar FC Den Haag, Niet Ajax won, maar FC Den Haag.

En dik verdiend, waarmee gezegd wil zijn, dat de voordelige marge van 3-2 uitermate bescheiden was als de reele kansen verhouding in ogenschouw wordt genomen.

"Ongelooflijk", spaak Dé Stoop in de catacomben van de nog steeds als kille, verouderde en vervallen betonklomp doorgaande stadion, nadat zijn ploeg had aangetoond niet alleen deelnemen belangrijk te vinden maar ook winnen.

"Het was ook hard nodig dat wij wonnen",Sprak de preases, " want da de nederlagen in de eerte twee wedstrijden thuis nota bene tegen Go Ahead Eagles en Fortuna Sittard, Kregen wij overal en van iedereen de wind van voren".

Voor Ajax werkte de regen die bij tijd en wijle met bakken uit de hemel kwam letterlijk en figuurlijk als een koude douche. FC Den Haag, zonder Cor Lems wiens knie morgen wordt onderzocht, leek zich er juist opgefrist door te voelen zoals het mentaal al fris aan de wedstrijd begon door de advertentie die namens de sponsors van Ajax in een landelijk ochtendblad was verschenen. Heel hooghartig werd er voor het gemak van uitgegaan dat FC Den Haag een eenvoudig klusje zou worden. "Den Haag moet maar denken dat deelnemen belangrijker is dan winnen" stond er fijntjes.

Hoogmoed
"Nu zeg ik tegen Ajax, deelnemen is belangrijker dan winnen" Glunderde de Haagse technische directeur Pim van der Meent. "we hebben die advertentie uitgeknipt  en op het prikbord gehangen",  voegde traine leo steegman er met een twinkeling in de ogen aan toe" hoogmoed komt voor de val".

Na afloop kwam de advertenite natuurlijk ook ter sprake. al beweerde geen speler zich daardoor mentaal opgepept te voelen. Zij vonden zich al gemotiveerd genoeg vanwege het feit dat zij tegen Ajax speelden. Maar winnen, en dan dan op zelfs superieure wijze, nee dat zou nauwlijks in de stoutste dromen van de verstokte hebben kunnen voorkomen. Desondanks verkondigde Pim van der Meent steeds: "Echt, ik had er een goed voorgevoel van".  Hoewel zijn ploeg er uitermate geconcenteerd speelde, vond hij de speelstijl trouwens nog steeds té aanvallend.

Onherkenbaar

Ajax was onherkenbaar. fantasieloos, geen swingende combinaties en zelfs ondergeschikt aan FC Den Haag. Hoewel het tot dusver nog zelden hardop is uitgesproken, vroeg menigeen zich af of er geen aankopen van tweede, zelfs derde garnituur waren gedaan. Danny Blind stond niet eens in de basisploeg, al kwam hij wel spoedig in het veld als vervanger van Ronald Spelbos, die bij
een sliding op Edwin Purvis zijn beusbeen brak. Het wegvallen van Spelbos had tot gevolg dat Ajax nog minder aanvullende impulsen kon ontwikkelen. Frank Rijkaard werd immers laatste man en achttte het door de aanvallende agressie van Remco Boere en Morley raadzamer minder in te schuiven op het middenveld. Geconcentreerd verdedigen impliceerde dat Joop Lankhaar Marco van Basten en Pablo Plak John van 't Schip volledig hun wil oplegden.
Vande Meent over jet feit dat Ron de Vos van Steemwijk buiten de ploeg had ge;aten: 'Dat is een kwestie van een keuze maken, het systeem dat voor ogen stond" De aanvallende  impulsen kwamen vooral van MArtin Jol , Edwin Purvis en de te elfder ure fit gekregen Alfons Groenendijk. Hun  passwerk resulteerde in perspectiefrijke situaties voor Tony Morley en Remco Boere. Zodoende kreeg Morely in de 23e minuut de gelegenheid voorberedingen te treffen voor de openingstreffer, een fraaie kopbal van e in de doelmond opduikende gronendijk. Ajax deed via Murhen en scholtem wel iets terug, maar die pogingen vielen in het niet ten opzichte van het gevaar voor Stanley Menzo. Dat werdt ontketend door Jol en Boere via wie FC Den Haag al zeer ruim in gewonnen positie had kunnen komen.

Wanhopig
Ajax wilde in het tweede bedrijf zijn gasten op eigen helft opsluiten en vervolgens doelpunten trachte te forceren.

De bedoeling van de komst van John Bosman als invaller voor Arnold Scholten paste in dat kader. De in greep van de wanhopige technisch directeur Johan Cruijff ("duels gingen verloren, opdrachten werden niet uitgevoerd") sorteerde geen enkeleffect. Immer, bij een Haags uitval lanceerde Remco Boere Bouwens in de vrije ruimte. Menzo zar zich genoodzaakt de frele Hagenaar te vloeren, maar moest zich via de door Tone Morley genomen strafschop toch ten tweede male gewonen geven.

Kort hierna verstrekte scheidsrechter Mulder ok aan Ajax een strafschop, omdat joop Lankhaar de over het algemeen ontzichtbare marco van Basten over zou hebben gekegeld. Het slachtoffer verzilverde zelf de elf-metertrap.

De gebeurtenissen van importantie volgenden in de periode kort op elkaar, want uit een hoekschop van Morley kopte Heini Otto de stand naar 1-3. Marco van Basten  benutte ook een uitgespeeld kansje en bood Ajax hierdoor in de laatste zeven minutten toch nog de mogelijkheid de schade te beperken, Ajax tobde zo met zichzelf en FC Den Haag manifesteerde zich zo superieur, dat de stand toch geen verandering meer onderging.