Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 23-05-1977 13:38:00

FC Den Haag speelt met mat zeeuws elftal 2-5

Wedstrijd al na een kwartier beslist
Welgeteld zestien minuten heeft FC Den Haag nodig gehad om de schande van vorig jaar uit te wissen. Toen verloren de Hagenaars met 42 van het Zeeuws elftal. Zaterdagavond werd duidelijk dat die uitslag op een vergissing berustte.

Klasseverschil valt nu eenmaal niet weg te cijferen en zo lagen de zaken in Vlissingen. Den Haag domineerde wanneer het wilde en de troepen van Jo de Waal konden daar niets dan goede wil tegenover stellen. Dat de score uiteindelijk beperkt bleef tot 25 was te danken aan de Zeeuwse verdediging die zich na een zwakke opening goed herstelde.

De 2500 toeschouwers die de loketten van het Vlissingse sportpark passeerden hebben bepaald geen hoogstaande partij voetbal voorgeschoteld gekregen. Bij tijd en wijle wilde Den Haag wel laten zien dat men tot de subtoppers in Nederland gerekend moet worden maar voor vele spelers was deze wedstrijd een uitje naar het zuiden.

Bovendien werkte het Zeeuws elftal vooral in de beginfase niet als een inspiratieve tegenstander. Langs alle kanten werden de Zeeuwse verdedigers voorbijgelopen door penetrerende Hagenaars. Het eerste doelpunt van Den Haag was echter een luckygoal. Martin Toet gaf de bal scherp voor maar zou zeker geen doel getroffen hebben ware de voet van Eugène Lauret niet aanwezig geweest om het leer in de kruising en achter de verbouwereerde Rietdijk te deponeren. Er waren nauwelijks negentig seconden gespeeld toen deze treffer te noteren viel en het betekende tevens het einde van het plan „Jo de Waal": verdedigen en via de counter gevaarlijk worden. De eerste gevaarlijke actie van de Zeeuwen viel te noteren een vijftal minuten later toen Wim Dekker zich knap vrij speelde en Simon Harinck op maat bediende. Harinck kon de goede richting naar het doel niet vinden en zijn inzet belandde enkele meters naast de kooi van Hans Galjé.

Even later waren de Zeeuwen opnieuw dicht bij de gelijkmaker. Adrie Koster hij vertrekt bijna zeker naar Roda. JC, zo verzekerde Zierikzeetrainer Gerard Olijhoek soleerde zich op rechts fraai vrij maar werd door Martin Toet vakkundig neergelegd. Den Haag maakte zich trouwens meer schuldig aan dergelijke zware overtredingen. Iedere keer als een Zeeuwse spits de ruimte indook was er de noodrem die onheil voorkwam. Vooral Adrie Koster zou nog verschillende keren het slachtoffer worden van de Haagse profs. Toch zou het Den Haag zijn dat verder van zijn tegenstander wegliep. Aad Mansveld, hij maakte zo nu en dan eens een dagtripje naar alle hoeken van het veld, mocht van twintig meter vrij aanleggen en de deze keer niet geheel vrijuitgaande Rietdijk kon voor de tweede maal de trieste gang naar het net maken. Hans Galjé, betrouwbare indruk, kon nog even zijn klasse tonen op een schot van Wim Dekker voordat Den Haag zijn derde treffer zou maken. Uit een inzet van Henk van Leeuwen ontstond geharrewar voor het doel van Rietdijk en Rob Ouwehand was de laatste die het leer met het hoofd beroerde. Ook nu ging Rietdijk niet vrijuit. De Terneuzengoalie zou zich na deze moeilijke beginperiode overigens goed herstellen. Het Zeeuws elftal leek rijp voor de slachtbank maar Den Haag vond het wel goed. Het nam gas terug en beperkte zich tot het rondspelen van de bal met beurtelings opkomende vleugelverdedigers.

Fataal werd dat in de achttiende minuut toen snelle Ivo Wouters, te gelanceerd werd, voorgaf naar Dekker, die half miste maar het geluk aan zijn zijde had omdat Simon Harinck juist op de plaats stond waar het schampschot van Dekker terecht kwam. Harinck wist wel raad met het buitenkansje en liet Galjé kansloos. De Zeeuwen leken zelfs op 23 te komen toen Adrie Koster vrijuit op doel af kon gaan omdat de buitenspelval bij Den Haag niet op tijd dichtklapte. Galjé vervulde zijn proffesionele plicht door Koster bij de enkel te pakken toen deze hem al gepasseerd was. Aangezien de overtreding buiten de beruchte zone gemaakt werd kon De Bruin niets anders doen dan een vrije trap geven al zou een berisping van de talentvolle doelman niet misstaan hebben. Het was zowat het laatste hoogtepunt van de eerste helft al moest Rietdijk zich nog wel even reppen op een kopbal van Fred Goemans en een spetter van Martin Jol.


Het waren de laatste bewijzen van de zwakte van het Zeeuwse middenveld. Daar werd te weinig werk in defensieve zin verzet. Den Haag kon vrijuit bouwen, aanleggen voor schoten en voorzetjes schilderen op de hoofden van de kopgrage aanvallers. Jo de Waal moet dat gezien hebben want na de thee was dat onderdeel beslist beter verzorgd. Malatinsky wisselde Albertsen voor Tommy Kristensen en in de plaats van Henk van Leeuwen, kwam Romeo Zondervan. De Waal verving daarop Frank Dey, erg sterk met de kop, door Maarten van der Staal, een meer offensief ingestelde speler. Ook Simon Harinck mocht het veld verlaten en Yerseke aanvaller Leo van Ast kwam zijn plaats innemen. Ook van Ast kon echter niet voor gevaar zorgen. Martin Jol lukte dat aanzienlijk beter. Van twintig meter legde hij nog maar eens aan en via de vingertoppen van Rietdijk caramboleerde de kogel binnen. FC Den Haag geloofde het daarna wel en dat gaf Koster verschillende keren de mogelijkheid door te breken.

 

Den Haag had er iedere keer een antwoord op in de vorm van een overtreding. Het pleit voor het Zeeuws elftal dat men die tactiek niet hanteerde maar bleef werken voor een goed resultaat. Laatste man Eugène Lauret ging zelfs mee naar voren maar werd met grote spoed terug gedirigeerd omdat Eugène Fagg, samen met Paul Telussa de uitblinkers, de zaken anders ook niet meer konden klaren. Telussa moest zelfs op de doellijn redding brengen na een kopbal van Jol. Enkele minuten voor het einde kon nummer vijf dan toch genoteerd worden. Jol kon van enkele meters vrij inkoppen en hoewel Rietdijk de bal nog wel aanraakte, het bleek niet voldoende om ook deze treffer te voorkomen. Dat Wim Dekker, verdienstelijke wedstrijd, er in de laatste minuut nog 25 van maakte, na een schitterende pass van Maarten van der Staal, was de beloning voor het harde werken van dit Zeeuws elftal, al blijkt dat niet voldoende op de weg naar succes.