Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 10-03-1977 12:00:00

FC Den Haag klopt PSV na strafschoppen

De serie - strafschoppen maakte herinneringen los. Riep dromen op die restten na het bij na-debacle tegen Excelsior, toen FC Den Haag zich slechts via veel kunst en' vliegwerk in de kwartfinale van het bekertoernooi wist te wurmen.

Dit keer, met twee uur voetbal in de benen tegen titelhouder PSV (1-1), leek het niet anders te zullen gaan.

Het was echter Willy van der Kuylen, die de geluksfactor in handen van de Hagenaars speelde. Zijn strafschop, PSV's eerste, werd gestopt door Hans Galjé. De FC Den Haag-doelman, 19 jaar jong, eerstejaars prof., student aan de Economische Hogeschool in Kralingen, deed er zijn voordeel mee. Sterkte er zijn toch al niet te breken moraal mee, en sleepte Den Haag door die zenuwslopende momenten heen. Zó de halve finale binnen, tegen PEC Zwolle.

Galjé herhaalde zijn prestatie de negende keer toen hij van elf meter onder vuur: werd genomen: Dook in de linkerhoek waar Jan Poortvliet op gokte. Doordat voor Den Haag slechts Aadje Kila'had gemist,,was de buit binnen. De titularis onttroond.

Nuchter analyseerde de Den Haag-youngster,die direct na zijn geweldige prestatie op de schouders van zijn ploeggenoten een rondje langs het veld maakte, zijn optreden."Je kunt jenatuurlijk  niet beter wensen." Gelijk al de eerste strafschop pakken, en dan nog wel van, Willy van der Kuylen. Ik mikte op die rechterhoek, eerder dit seizoen zag ik hem aan die kant een penalty benutten. Bovendien gaf ook Ton Thie (geblesseerde doelman van Den Haag/red.) me de raad op die hoek te gokken. Toen ik die bal stopte wist ik dat het niet' meer kapot kon gaan.

Hans Galjé, bezig aan zijn tiende wedstrijd in de Haagse hoofdmacht,. bleek de revelatie van deze roerige avond. Als eenpuber zonder puistjes weerde Galjé zich gedurende de hele wedstrijd. Keerde ' alle schoten, was steeds paraat wanneer PSV de stringent gehanteerde buitenspelval dreigde te omzeilen, en moest slechts één keer het antwoord schuldig blijven op een fabuleus afstandsschot (zeker zon 30 meter) van die later zo blunderende Willy van der Kuylen, 1-0.

Een tot dan toe voorziene ontwikkeling. Het hard' werkende, maar daardoor niet minder .beperkte Den Haag, wist weinig uit te richten tegen de doordachte counters van PSV.' Kees Rijvers had zijn ploeg met de opdracht het veld ingestuurd Den Haag zoveel mogelijk te laten komen. Edström (die even in de tweede helft uit zou. vallen met een kuitbeenblessure) en Willy van. der Kuylen hadden zelfs de boodschap van thuis meegekregen in het geheel niet op eigen helft ter. verschijnen. Met René van der Kerkhof op links en Gerrie Deijkers als alternatief op rechts, kwamen de Eindhovenaren enkele malen razendsnel uit de blokken.  

Bij Den Haag vierde Perazic zijn rentree. Den kalende Joegoslaaf had een . vrije ! opdracht,' dook dan oök; veelvuldig op in de spits. Veel zoden aan de dijk zette dat niet De vele hoge ballen voor Het PSV-doel waren te, doorzichtig om de knap draaiende Jan van Beveren  uit  zijn evenwicht te krijgen. -, Daarbij kwam dat het Den Haag-middenveld bij i opkomende: acties veelvuldig /balverliesleed, waardoor de rest van de. ploeg op zijn qui vive moest blijven voor een uitval van PSV.

FC Den Haag heeft echter de naam "cupfighter" te zijn en niet ten onrechte naar bleek. Gesteund door de fel meelevende aanhang werd direct na de Eindhovense treffer met verdubbelde energie de aanval gezocht. Alsof het om een ontmoeting in de slotfase ging was vrijwel meteen Aadje Mansveld voorin te  vinden.  Maar ook voorstopper Simon van Vliet mocht mee, wanneer de situatie daar aanleiding toe gaf.

Die manier van optreden sprak i aan bij de achterban, mondde uit in een geweldige orgie van geluid, PSV raakte er zelfs timide onder, wat voor Den Haag weer een extra reden was baat te vinden bij zo'n massale  tot chaotische situaties leidende strijdwijze. Kort na de. hervatting, wist  Van Beveren slechts met behulp van een noodsprong - waarbij hij zich blesseerde - een schot van Mansveld tot corner te verwerken. De indicatie was echter overduidelijk. Oeki Hoekema was het ten slotte die Den Haag, uit alweer zon rommelige situatie, met een. kopbal aan de gelijkmaker hielp (64e min, 1-1).
Rijvers zocht de oplossing, in het naar  de  kant halen van Deijkers, die vervangen werd door een echte! aanvaller, Peter Dahlqvist.

Doldriest
De opzet van Rijvers slaagde slechts ten dele, weliswaar nam het Haagse offensief iets af, maar de gevaarlijkste momenten bleven. behouden. Tot scoren kwam men echter niet meer. De tol voor alle doldrieste pogingen moest Den Haag - met onderwijl Swanenburg en Ouwenhand, in de ploeg voor Perazic en De Caluwé - bijna nog betalen in de laatste minuten. PSV met Torbjörn Nilsson in de spits (vervanger. Edström), kwam een paar keer knap uit de hoek, maar faalde in de afwerking.

Commentaar van Kees Rijvers na afloop: „Ach, een echte bekerwedstrijd hè. Goeie momenten aan beide kanten. Wij misten de kracht om pressievoetba! te  kunnen spelen. Die misser van Willy van der Kuylen, nota bene onze beste schutter, bracht de andere jongens van slag. Die strafschoppen van Den Haag waren nu ook niet allemaal even af, maar onze Jan had wat domme pech. Dat Galjé er vervolgens nog eentje uit zou houden had ik wel verwacht. Dat knulletje keepte een berewedstrijd."