Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 02-05-2013 16:46:00

Europa Cup-mijmeringen over Moskou

Een verhaal van Roeland Gelink. Hij is o.m. oud-stadsredacteur van het dagblad Het Vaderland. Vakantie nam hij nooit op, alleen wat vrije dagen als ADO Den Haag in het buitenland speelde.

Als vrijwilliger is hij daar ook een oudgediende, onder meer als stadionspeaker. Z'n drank is Coca Cola -liefst veel-. 

Inmiddels ruim veertig jaar geleden nam FC Den Haag het in het Europa Cup-toernooi voor bekerwinnaars op tegen Spartak Moskou. Dit seizoen (2013) reisden de vrouwen van ADO Den Haag ook naar de hoofdstad van Rusland voor een confrontatie met de Russische kampioen Rossiyanka in de Champions League. Voor “De Oude Hagenaar” gingen Aad Kila en trainer Sarina Wiegman van de vrouwen met plezier nog even terug in te tijd.

Spelen achter het voormalige IJzeren Gordijn is voor Nederlandse teams altijd een zware opgave geweest. Het helaas verdwenen voetbalmaandblad Johan zette ooit alle Nederlandse Europa Cup-resultaten in het Oostblok tot de val van “De Muur” (in 1989) op een rij. Op een totaal van 68 wedstrijden waren er niet meer dan 13 winstpartijen en liefst 39 nederlagen.

 

Perfect geregeld
FC Den Haag wist in het seizoen 1972-1973 dat het tegen de Russische bekerhouder Spartak Moskou voor een zware opgave stond. "Net als nu gebruikelijk is, ging er van tevoren iemand voor ons naar de tegenstander kijken, zodat wij de gevaarlijkste punten kenden en wisten waarmee wij rekening moesten houden", vertelt Aad Kila. "Ik had ook graag iemand gestuurd. Hopelijk kan dat in de toekomst", reageert Sarina Wiegman. Zij moest het nu doen met de informatie die zij kon krijgen via Vera Pauw (voormalig bondscoach Rusland), FC Twente (dat vorig seizoen tegen Rossiyanka speelde) en het internet.

 

Aad Kila herinnert zich goed dat FC Den Haag er alles aan deed om de spelers zo goed mogelijk voorbereid aan de aftrap te krijgen. 'Door onze manager Eddy Hartman werd alles perfect geregeld." Zo hadden wij een goed hotel en ging er een kok mee voor ons eten. In verband met de lange reis gingen wij op maandag al weg en trainden de avond voor de wedstrijd op woensdag al eens in het stadion van Spartak Moskou.

 

De ADO Den Haag vrouwen kozen met opzet voor een verblijf net buiten Moskou, in de huurt van het stadion van Rossiyanka. "Anders hadden wij voor een training in dat stadion in totaal vier uur in de bus moeten zitten". De vrouwen deden het verder gewoon met wat de Russische pot schafte. “Een eigen kok hebben wij niet. Aan een perfecte organisatie zit nu eenmaal een flink kostenplaatje”.

 

Koude oorlog
Dat clubs in het Oostblok het Westerse tegenstanders graag extra moeilijk maakten, ontdekte FC Den Haag toen het net voor de wedstrijd onverwacht in de houding moest gaan staan voor het spelen van de volksliederen. "Ach, je deed dat gewoon", is Kila daar nuchter over. "Je wist dat je je in die landen aan de richtlijnen moest houden. Zo. mochten wij daar ook niet alleen de stad in, maar alleen met de hele groep." Van het straatbeeld is hem de armoede bijgebleven. In hun hotel vlak bij het Kremlin leefden de voetballers in een andere wereld. "Ons zakgeld kon je daar daar tegen veel roebels wisselen en daar kon je weer souvenirs van kopen.

Voor Wiegman kwam de kwaliteit van het Russische veld (zwaar, hard en kleiig) als een onaangename verrassing. “Dat was bij ons ook niet best,” weet Kila nog. Hoewel de wedstrijd
Voor haar het allerbelangrijkste was, wilde Wiegman haar spelers ook iets van het land laten proeven. "Maar dan niet de dag voor de wedstrijd."

FC Den Haag ging de krachtmeting met Spartak Moskou aan met een revolutionaire opstelling aan met twéé voorstoppers vóór libero Aad Mansveld. Wij hadden een heel goede ploeg, maar dat kwam er in die wedstrijd niet zo uit', weet Kila nog. "Omdat jullie zo verdedigend speelden", plaagt Wiegman. Met 1 - 0 verliezen vonden wíj niet zo'n slecht resultaat en wij dachten dat in de thuis wedstrijd wel goed te kunnen maken.”Wiegman stond met haar team na een nederlaag met 4 - 1 in het eigen Kyocera Stadion in Rusland voor een bijna onmogelijke opgave. "In die eerste wedstrijd kon je zien wat het verschil is tussen de top en een op dat niveau non onervaren team. Toch wilden wij in de tweede wedstrijd vanaf het begin vol gas geven. Probleem was alleen dat zij dat ook deden en daardoor kwamen wij bijna niet aan voetballen toe."

 

Fantastische trip
Toch lachten de vrouwen van ADO Den Haag in Rusland uiteindelijk het laatst. Wij zijn tot de laatste minuut blijven knokken” kijkt Wiegman terug op de wedstrijd, waarin de Hagenaars in de slotfase het laken toch nog naar zich toetrokken (2 –1). “Dat vond ik voor onze groep een heel goed resultaat. “Je moet er toch rekening mee houden dat wij met een team in opbouw tegenover een team van Full-profs stonden. En zo werden wij toch mooi de eerste Nederlandse club die een uitwedstrijd in de Champions League won."

Hoewel FC Den Haag de in Moskou opgeIopen schade in het Zuiderpark niet meer wist te repareren, blijft Kila zich de Russische reis herinneren als een fantastische trip. “Op het banket na afloop kregen wij als spelers nog een grote theekan als geschenk. Die staat nog steeds bij mij thuis. Onze vrouwen zijn destijds ook mee geweest en mijn vrouw bewaart goede herinneringen aan een bezoek aan de opera.

Voor de vrouwen van ADO Den Haag was er na afloop geen plaats aan het banket. “Omdat wij in de laatste minuten wonnen”, grapt Wiegman. De dag na de wedstrijd was er wel tijd om, in de voetsporen van FC Den Haag 40 jaar eerder, nog het Rode Plein en het Kremlin te bezichtigen. Van die mogelijkheid maakten de speelsters gretig gebruik. “Wij hebben nog bijna de trein naar het vliegveld gemist".

 

 

 

 

Staand: v.l.n.r.: Evert Teunissen (trainer), Piet de Zoete, Kees Weimar, Aad Mansveld, Joop Korevaar, Ton Thie

Voorste rij: Thijs Wijngaarde, Harald Berg, Dick Advocaat, Kees Bregman, Aad Kila en Paul Roodnat