El Khayati hunkert naar erkenning

Abdelnasser El Khayati vreest de dag dat hij 30 wordt. "Vergelijk het met een auto die wat ouder is, maar waar weinig kilometers op de teller staan."

door Bart Vlietstra

 

Over twee maanden, op 7 februari 2019, zal Abdelnasser El Khayati opstaan met "een rare kriebel". Dan wordt de ADO Den Haag-middenvelder 30 jaar. En topclubs willen geen 30-plussers die hun naam nog moeten vestigen. Daar valt in de regel geen winst op te maken. Zelfs niet als ze geweldige cijfers kunnen overleggen over de twee jaar daarvoor. 

El Khayati dreunt in mitrailleurtempo op: 11 goals en 11 assists vorig seizoen. Nu al 10 goals en 4 assists. Hij is direct betrokken bij 77 procent van alle goals van ADO, dat dit seizoen vervaarlijk dicht boven de degradatieplaatsen cirkelt. Trots: "Ziyech en Tadic hebben allebei ongeveer 25 procent aandeel bij Ajax-goals, hoorde ik."

 

 

Hij heeft ook de beste cijfers van alle spelers met een Marokkaans paspoort. Naast clubpromotie is uitkomen voor Marokko een diepgekoesterde wens. "Maar ik heb veel concurrenten die bij grotere clubs spelen."

 

Het voelt of hij bezig is aan een lange inhaalrace. Als een schaatser die bij de start viel en daarna nog een paar keer, maar in het laatste deel van de race ineens allemaal rondjes 28 blank uit zijn benen schudt.

 

 

Laatbloeier

El Khayati redde het niet in de jeugdopleidingen van Feyenoord, Excelsior en PSV. Bij FC Den Bosch, NAC, het Cypriotische Olympiakos Nicosia en het Belgische KV Turnhout werd het daarna ook niets. Hij verklaart: "Je staat voor een drempel, je hebt net dat zetje nodig, iemand die in je gelooft. Misschien ben ik ook gewoon een laatbloeier, ik ben rustiger, rijper dan toen."

 

 

De profdroom leek voorbij in 2014 voor de toen 24-jarige Rotterdammer, maar bij amateurclub Kozakken Boys liep het dan weer zo goed, dat trainer en oud-spits Jimmy Hasselbaink hem eerst naar de Engelse derdedivisionist Burton Albion haalde en daarna meenam naar eerstedivisionist QPR. Na een voortvarende start bij de Londense club ging het toch weer mis. "Het was fysiek allemaal, veel verdedigen, weinig aanvallend voetbal."

Een kleine twee jaar geleden toog hij, aanvankelijk op huurbasis, naar Den Haag. Bij ADO Den Haag  groeide hij snel uit tot de belangrijkste speler door zijn gave (passeer-)techniek, inzicht en scorend vermogen.

 

 

El Khayati trapt zelden wild, over alles is nagedacht, zo blijkt ook afgelopen zaterdagavond in het thuisduel met De Graafschap. In het blikkerige stadion is hij de enige op wiens passing de stevige bries slechts een enkele keer vat krijgt. Heupwiegend of zichzelf slim opstellend komt hij in het verder bloedeloze duel (0-0) tot acht doelpogingen. Na afloop balend: "Tegen Excelsior maakte ik vier doelpunten uit zeven schoten, nu nul uit acht. Dat is heel teleurstellend, dat reken ik mezelf aan."

 

 

Alle hoop op Abdelnasser

Alle hoop is op hem gevestigd bij ADO Den Haag, vorig seizoen geëindigd als zevende. Tegen Ajax werd hij een week geleden gespaard vanwege een lichte bilblessure, maar de wedstrijd tegen de zwalkende promovendus De Graafschap vervliegt zonder enige opwinding. Het fanatieke Midden-Noord vermaakt zich voornamelijk door een bal naar elkaar te gooien en een opvliegende sliert toiletpapier.

 

 

El Khayati zag het treffen vooraf als een kans op "een goaltje of twee". "Vaak als je dat zo bedenkt, lukt het niet." Statistieken worden steeds prominenter uitgelicht, weet hij. Elk doelpunt maakt de kans op een sprong groter. "Maar ik wil met goals ook ADO  helpen. Ik kan het niet alleen. Andere jongens moeten ook goals maken. Ik merk dat tegenstanders zoals De Graafschap mij vastzetten."

Bijna automatisch zuigt hij desondanks veel ballen naar zich toe. Als een basketbalvedette die de beslissing moet forceren. El Khayati speelt met 23, het rugnummer van basketballegende Michael Jordan. "Ik heb alleen schoenen van Jordan, zag hem niet spelen. Zo oud ben ik nog niet, haha. 23 is voor mij het nummer van Beckham, Van der Vaart en Isco: geweldenaren."

 

Hij hunkert naar de podia waarop zij speelden. Of laat het dan net eronder zijn. Desnoods voor twee jaartjes. Lucratieve aanbiedingen uit oostelijke hoek liet hij afgelopen zomer schieten. De tussenpersonen van die clubs snapten dat niet, gezien zijn leeftijd. "Ik ben iemand die graag risico"s neemt, die vertrouwen in zichzelf heeft. Ik vind het zonde om te verdwijnen."

 

 

Kilometerteller

Bovendien voelt hij zich eerder 25 dan 29. "Ik heb veel minder slijtage dan een andere 29-jarige, want pas de laatste jaren speel ik echt veel wedstrijden. Vergelijk het met een auto die wat ouder is, maar waar weinig kilometers op de teller staan."

 

Doch de klok is onverbiddelijk. Hij sluit niet uit dat hij alsnog rap tekent bij een club uit Azië, Rusland of Oekraïne voor een zak geld. "Uiteindelijk is het financiële deel ook superbelangrijk. Maar ik weet gewoon: in een ploeg met meer voetballende kwaliteiten kom ik beter tot mijn recht. Ziyech scoorde veel bij Twente, maar bij Ajax wordt hij aan alle kanten gevoed en daar is hij nog beter geworden."

 

Nog meer gelijkenissen ziet hij met een andere Ajacied, Frenkie de Jong, wiens transferwaarde op 75 miljoen euro wordt geschat. "Alleen maar kijken en daardoor precies weten wat hij moet doen aan de bal. Zo"n speler ben ik ook."

Maar ja, De Jong is 21 en hij over twee maanden 30. El Khayati zuchtend: "Mijn geboortedatum is het enige waar ik niets aan kan doen."