door Wietse Dijkstra
Aaron Meijers windt er geen doekjes om als hij het veld af stapt nadat hij deze dinsdagavond met de ADO-reserves met 2-3 heeft verloren van Scheveningen. Ook de aanvoerder van de Haagse hekkensluiter vreest het ergste. ,,Ik heb hetzelfde gevoel als de supporters'', zo bekent de linkspoot, die zondag tegen Feyenoord na vijf maanden blessureleed zijn rentree hoopt te maken. ,,We staan er heel slecht voor.''
De 29-jarige Meijers loopt lang genoeg mee om de vele voortekenen die wijzen op een dramatische afloop voor ADO op waarde te kunnen schatten. ,,Het zijn de kenmerken van een typisch degradatieseizoen'', weet hij. "Er is veel gedoe rond de club, we hebben veel blessures, de trainer is ontslagen en we geven de goals te makkelijk weg. Het enige voordeel voor ons is dat er vijf ploegen onderin dicht bij elkaar staan.''
Aan dat gegeven klampen ze zich graag vast in Den Haag, waar de hoop op lijfsbehoud wel steeds kleiner wordt. De kansloze nederlaag bij concurrent Go Ahead Eagles (3-1, met maar één Haags schot op doel) heeft er flink ingehakt bij iedereen die de club een warm hart toedraagt. De nieuwe trainer Alfons Groenendijk, opvolger van de gesneuvelde Zeljko Petrovic, blijkt helaas geen tovenaar.
"Zo slecht als tegen Go Ahead heb ik ze nog niet zien spelen'', zegt oud-verdediger Theo van der Burch. ,,Het is een mentale kwestie. Er is geen enkel vertrouwen.''
Groenendijk, geschrokken van de ploeg die hij in Deventer aan het werk heeft gezien, wacht een loodzware klus. Waar moet hij eigenlijk beginnen? Tijdens de training lijkt het haast wel of hij de aangeslagen ADO-selectie opnieuw de basisprincipes van het spelletje moet bijbrengen. Hij legt de nadruk op een goede veldbezetting - 'als hij daar staat, moet jij daar staan' - en een betere communicatie.
"Jongens, praat met elkaar'', houdt de trainer zijn spelers meerdere keren voor. "Dit is een teamsport, het is geen tennis.''
Tussen het groepje diehards op de tribune hoopt Jan Willem Wigt er maar het beste van. Als sponsor en vooral trouwe supporter komt de voormalige ADO-directeur geregeld buurten bij de training. Ook nu het zo slecht gaat.
"Dit is een desastreus seizoen'', klinkt Wigt bezorgd. ,"Als je kunt tekenen voor de nacompetitie, dan zou ik dat doen.''
De laatste degradatie van ADO ligt bij de vaste volgers van de trainingen nog vers in het geheugen. Voor de exacte datum (14 april 2007) hoeven ze vanaf hun stekje op de hoofdtribune alleen maar even naar beneden te kijken. Vlak voor hun neus hangt een levensgrote afbeelding van de verslagen Michael Mols, die van ellende op de grond is gaan zitten na de fatale thuisnederlaag tegen Roda JC. Een treurige herinnering aan het laatste seizoen in het Zuiderpark.
Parallellen
Gaat het precies tien jaar later weer die kant op met ADO? "Het begint er wel op te lijken'', zegt Lex Schoenmaker. "Ik zie wel een aantal parallellen.'' De clubicoon herkent de problemen waar hij zelf tegenaan liep toen hij in het rampseizoen 2006-2007 het roer overnam van de ontslagen Frans Adelaar. Ook Schoenmaker had te maken met een waslijst aan blessures.
En waar nu het conflict met de Chinese eigenaar Wang Hui alle aandacht en energie heeft opgeëist, moest ook hij ADO zien te redden in een periode dat de club wel wat anders aan haar hoofd had. "ADO was druk bezig met de verhuizing naar het nieuwe stadion. Dat was het belangrijkste.''
Net als dit seizoen hadden de Hagenaars ook toen op papier een behoorlijke selectie, met spelers als Eljero Elia, Michael Mols, Santi Kolk, Pascal Bosschaart en Ferrie Bodde. "We hadden goede namen, maar niet iedereen kon goed met elkaar door één deur'', aldus Schoenmaker. "Dat is gelukkig nu niet het geval. Maar je verliest te veel en maakt te veel fouten. En als je dan ook nog niet makkelijk doelpunten maakt, heb je een probleem. De onzekerheid sluipt erin. Dat is het grootste euvel. Ze durven niet te doen waar ze goed in waren. Probeer dat maar eens om te draaien.''
De laatste plaats, het gevolg van vijftien nederlagen in de laatste achttien duels, komt niet uit de lucht vallen.
"Mij verrast het niet'', zegt journalist en voormalig ADO-commissaris Kees Jansma. ,,Dit kan niemand verrassen. Ik ben eerder verrast dat Alfons Groenendijk verbaasd is. Waar heb je dan naar gekeken in de laatste achttien wedstrijden? Voetbaltechnisch gezien springen de tranen je dit seizoen bij ADO in de ogen.''
Jansma noemt de omstandigheden waarin Petrovic moest werken 'triest'. ,,Jansen, Meijers, Havenaar, Kastaneer en Malone waren geblesseerd'', somt hij op. ,,Elke club die onderaan staat, kan dat niet hebben. ADO ook niet. De club zat financieel aan de grond en kon daardoor niet de juist spelers halen. ADO was op, daar is te laconiek over gedaan.''
Nu de grootste financiële zorgen voorbij zijn, zit het glas voor Jansma dan ook halfvol. "Ik behoor tot de personen die vinden dat het beter gaat met ADO. Het wil tot veel mensen maar niet doordringen dat de club hartstikke dood was. ADO had geen bestaansrecht meer. Het beleid onder Wang deugde van geen kant. Daar heeft de rechter een ongekend harde uitspraak over gedaan. Er gloort nu weer een beetje hoop. De club krabbelt langzaam op. Dat gaat met vallen en opstaan. En dat vallen is misschien wel degradatie.''
In het grote geheel is dat volgens Jansma een bijzaak. "Alle clubs overleven dat. ADO zeker ook. Degradaties hebben we in Den Haag eerder meegemaakt. De eerste prioriteit is nu om de club financieel en organisatorisch weer gezond te maken. Zodat partijen die geïnteresseerd zijn in ADO - en die zijn er weet ik - in de club stappen. Zij komen terug als het bewijs van een goede organisatie op tafel ligt. Voor die mensen vormt degradatie geen belemmering.''
Ook Schoenmaker is geen doemdenker. ,,Er komt altijd wel weer een oplossing'', zegt hij. "ADO heeft in de 112 jaar dat de club bestaat alle stormen overleefd. Ook de meerdere degradaties. Het komt alleen nooit goed uit.''
ADO vier keer gedegradeerd
ADO Den Haag degradeerde viermaal uit de eredivisie: In 1982, 1988, 1992 en 2007. Ne de degradaties in 1988 en 2007 keerde ADO binnen één seizoen terug op het hoogste niveau. Na de sportieve narigheid in 1982 (4 seizoenen) en 1992 moesten de fans langer geduld hebben.