Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 05-10-1942 12:00:00

Een ADO in kampioensvorm bedwong HDVS

Hermes.D.V.S. miste een strafschop en schitterend spel van de Haagsche middenlinie

Dat A.D.O. langzamerhand haar ouden kamploensvorm weer terugvindt, werd gisteren In den belangrijken wedstrijd tegen Hermes D.V.S. duidelijk onderstreept. In onze voorbeschouwing schreven wij dat de Zuiderparkers het vorige seizoen het beste voetbal lieten zien van alle clubs in Nederland, hetgeen vooral in den strijd om den landstitel naar voren kwam.

Indien A.D.O. haar spel op denzelfden voet blijft ontplooien, zooals In de eerste competitiewedstrijden van dit jaar, belandt da Haagsche ploeg weer op de eerste plaats of het zou al heel gek moeten loopen.

De Zuiderparkers hebben den moeilijken Schledamschen klip meesterlijk omselld. Het spel van onze stadgenooten stond in alle onderdeden stukken hooger dan dat van Hermes D.V.S. genoteerd en vooral In de tweede helft, waarin A.D.O. als gebrulkelijk pas goed los komt, was duidelijk het verschil In kracht, afwerking en spelbeheerschlng te onderscheiden.
De overwinning komt A.D.O. dan ook volkomen toe. Met dezen uitspraak zal ledereen, voor- of tegenstander het volkomen eens zijn. Hermes D.V.S. heeft haar leidende positie moeten afstaan aan de Hagenaars; betere leiders zou men zich op het ogenblik niet kunnen wenschen.


Wat ons bijzonder genoegen heeft gedaan, was het meer dan voortreffeiijke spel van de Haagsche middenlinie. Het leeuwenaandeel van deze hard bevochten zege komt ongetwijfeld op dit trio neer. Loof speelde een prima partij, was verreweg de beste van het middentrio. Zijn afnemen, opstellen en afgeven was puik verzorgd. Ook Tap, die de lastige taak had den snellen Borrani in bedwang te houden, had zijn dag, terwijl spil Van Kampen in de tweede helft massa's werk verzet heeft. Een vergelijking met zijn overbuurman Poulus, die er ook mocht wezen, viel in zijn voordeel uit. Zijn spel was meer beheerscht,  tactischer van opbouw. Slechts het plaatsen, een oude fout, was nog immer niet wat het moet wezen. Na de mlddenlinnie verdient voorts de verdediging een pluim. Choufoer was nauweiijks te passeeren -wat een fijnheld kan deze blonde knaap in zijn spel leggen-, ook De Jong was in zijn gewone doen, dat zegt genoeg, terwijl Niezen, die reeds spoedig Kok moest vervangen, volkomen betrouwbaar was.



Practisch den geheelen weditrijd heeft A.D.O. met ver naar achter getrokken binnenspeleres gespeeld. En daarom is het te verklaren, dat er van het voorhoede-restant, Neuteboom-P. Eversteijn-Vreeken, niet zooveel kon uitgaan temeer, daar de Schiedamsche verdediging bijzonder goed tegen alle moeilijkheden wat opgewassen.
Tettelaar dient daarbij zeker genoemd te worden. Dat A.D.O. het desondanks nog tot drie doelpunten wist te brengen, valt te danken aan het onvermoelden hard* zwoegen van dit trio. Hadden de blnnenspelers dit trio geflankeerd, de uitslag, zou zeker in grootere cijfers zijn uitgedrukt, want nu gebeurde het vaak, dat voorzetten van links of rechts in de „leegte" belandden.

Bij de Schiedamsche ploeg is het gemis van de stuwende kracht, den ouden v. d. Tuijn, die In Duitschland is gaan werken, goed te bemerken. Borrani is veel van zijn snelhetd kwijt. Theo Jansen is een ijverlge doorzetter, die het echter tegen de stugge Haagsche verdediging niet kon bolwerken. Stolk, de motor van den aanval, was er hopeloos uit en dat verhaastte den ondergang van Hermes.


Strafschop gemist

Toen de stand 2-1 voor de rood-groenen was, liet Stolk een prachtkans glippen om gelijk te maken. Bij een schermutseling voor het Haagsche doel werd Theo Jansen in den rug geduwd door J. Eversteijn. Onverbiddeiijk wees scheidsrechter Boeree naar de fatale stip. Een zware bestraffing, doch aan de spelregels valt nu eenmaal niet te ontkomen. Onbegrijpelijk waarom men Stolk het vonnis liet voltrekken. De schuiver was hard, maar slecht gericht. De bal vloog naast en het gevaar voor de Haagsche overwinning was bezworen. Deze pech ontmoedigde de Schiedammers zóó, dat de aanval thans geheel in handen van de tegenpartij kwam. A.D.O., dat zoo fortuinlijk was geweest na vijf minuten door een ver schot van Joop Eversteijn, dat Verstraaten totaal verkeerd beoordeelde, de leiding had genomen, was toch al het meest aan het woord geweest. Doch Hermes D.V.S. wist bij tusschenpoozen een geweldig elan in het spel te leggen, zoodat er enkele perioden waren waarbij A.D.O. gevaarlijk werd ingesloten. Dat Hermes D.V.S. slechts eenmaal wist te doelpunten, komt op naam van het schitterende verdedigen van de Zuiderparkers, waar geen speld was tusschen te steken. De Schiedamsche gelijkmaker kwam uit een snellen doorbraak van rechts. Lengkeek schoot hoog voor naar den naar binnengesnelden Borrani, die geheel vrij voor de Haagsche veste den bal opving en met een kalm schot Nieze passeerde. Zoo ging de rust in.

Na het draaien gooide A.D.O. het gebruikelijke schepje erop. Het eerste kwartier liet A.D.O. een aanvalspel zine dat werkelijk pikant was. De Haageche combinaties gleden ale het befaamde mes door de Schiedamsche boter. Doch Hermes hield kranig stand, wist langzaamerhand weer wat evenwicht in de verhouding te brengen. Juist toen de Schiedamsche ploeg van plan den aanval over te nemen, doelpuntte P. Eversteijn uit een plotselingen uitval met een kalm, onsinziens niet onhoudbaar, schot. A.D.O. bleef hierna stug verdedigen. Toen Stolk den strafschop naast geschoten verdewen, zienderoogen de fut bij de Schiedamse gelederen. En toen de stoere spil Poulus na een botsing het veld ruimde,was het met Hiermee gedaan. Voor alle zekerheld fabriceerde P. Eversteijn nog een derde doelpunt, waarmede de Haagache zege in kannen en kruiken was.

Het was af

Schiedam kan feitelijk niet bogen op een terrein, dat een ploeg met kampioensaspiraties past. Die ploeg ia Hermes D.V.8., de trots van de ieneverstad; het terrein ligt ergens in een uithoek, geflankeerd door wat dobbelsteenhuisjes, die er, naar het uiterlijk, reeds stonden,  toen Schiedam wel de spiritualiën, doch nog geen Hermes rijk was. Thans is Hermes D.V.S. de groote trekpleister. In de nauwe straatjes van Schiedam hangt een kampioensfeer, zoo iets van: "Er is geen club in Holland, die Herrems ooit kan slaan". En Hermes was tot dusverre nog een ongeslagen grootheid , totdat A.D.O. kwam, zag en overwon. Hoef Ach, op z'n A.D.O.'s natuurlijk, begrijpt u. Het terrein is klein, de tribunes smalletjes en het is er beestachtig vol. Een hokpartij dus van jewelste! Maar het is er knus en gezellig en een wedstrijd om in een gouden lijstje te netten. Er is veel volk, te veel, want voor de hekken zeurt een stelletje teleurgestelden, dat er toch zoo graag bij wilde zijn. Ook op de daken van het bouwvallige gedoe, de entourrage van het Hermesveld. hangen, zitten of leunen gratis kijkers.

Je snapt eigenlijk niet hoe ze het durven. En dan die eenzame geit, die daar vlak onder het beenenleger op de tribune rustig de kale grassprietjes opsnort en met welbehagen naar binnen smakt, alsof er niets aan het handje is. Immers op nog geen vijf minuten . afstand speelt zich een strijd op leven en dood af: Hermes D.V.S.-A.D.O. De Hagenaars winnen het duel en voortreffelijk. Op de tribunes deint, tucht en juicht de massa, want al raakt Hermes de leiding kwijt, hei gebeurt met eere. Met A.D.O. is het nu eenmaal slecht knikkeren en vooral met een A.D.O. op zijn "Zondags".

Alzoo een korte schets rondom deeen strijd van den dag, want dat was het, getuige het enthousiaste radioverslag, dat de cursieve-ingenieur van de ,"Sport kroniek"' hoog boven de menigte op de overdekte tribune "Den volke" deed. En wij stemmen volmondig met zijn woorden in:  het is tot dusverre de beste wedstrijd van de competitie geweest