De HBS middenlinie faalt tegen sterk ADO

De oefenwedstrijd tusschen A.D.O. en H.B.S., gisteravond in het Zuiderpark gespeeld, trok heel wat bezoekers. In verband met het vrij vroege aanvangsuur kwamen de talrijke toeschouwers vrij laat en voor de loketten en vooral bij de fietsenstalling werden heele rijen wachtenden gevormd.

De wedstrijd was dan ook al een twintig minutten aan den gang, eer alle voetballiefhebbers geborgen waren.

 

De meeste bezoekers zullen zich wel aangetrokken gevoeld hebben door het meespelen van den nationalen midvoor Bakhuys, maar zij, die alleen gekomen waren om van zijn spel te genieten, kwamen bedrogen uit. Alleen zijn keiharde schoten, onverwacht op het vijandelijke doel gelost, trokken de aandacht. Maar verder werd hij door zijn nevenspelers te slecht en te onvoldoende gesteund om een behoorlijk succes te kunnen behalen.

 

De wedstrijd was trouwens voor de heele H.B.S.ploeg een groote deceptie en den leiders der Kraaien zal het nog heel wat hoofdbrekens kosten, eer uit het beschikbare spelersmateriaal een behoorlijk team zal zijn gevormd. Trouwens de omzetting van de gehele Houtrustploeg na de rust is toch wel een sprekend bewijs, dat de goede opstelling bij de Kraaien nog lang niet gevonden is.

 

In de allereerste plaats zal men er in de zwarte ploeg naar moeten streven, het aangeven der middenlinie te verbeteren. Zooals dat gisteravond gebeurde, leek het nergens naar. En dat een goede voedende halflinie heel wat waard is, kon men maar al te duidelijk bij de roodgroene A.D.O.'ers bemerken. Hun middentrio gaf met overleg den bal aan de voorhoede af en iedere aanval beteekende een gevaar voor de H.B.S. veste. Speciaal linkshalf Loof was uitstekend op dreef en 't was een lust, dezen speler aan 't werk te zien. Noch Van Vliet, noch na rust Ophorst hadden tegen dezen A.D.O.'er een schijn van een kans. Maar ook de beide andere middenspelers, Van Maaien en Schurink, waren hun plaats ten volle waard en stonden hun mannetje. En de samenwerking met de beide backs Chouffoer en v. Osch was uitstekend, terwijl zij ook hun steunende taak in geen enkel opzicht verwaarloosden. Viel er dus een groot verschil in de twee half linies te bemerken, dit was ook het geval, als men een vergelijking maakte tusschen de vleugelspelers der beide ploegen. En ook nu weer sloeg de schaal ten gunste voor de Zuiderparkbewoners door. Zoowel B. Tap als de Korte speelden beiden een uitstekenden wedstrijd, al waren ze alle twee na rust iets minder dan er voor. Bij de Kraaien voldeden voor rust Boelhouwer noch van Vliet. Laatstgenoemde toonde zich zeer weinig actief, terwijl de eerste de kunst van met een boog voorzetten geheel verleerd had. Voortdurend kwam de bal tegen een A.D.O-er aan, en de kans was weer verkeken. Dat het H.B.S. binnentrio op die manier weinig kansen kreeg, is niet te verwonderen.

Na rust ziet men dat beide spelers dan ook op een andere plaats opgesteld en nu waren Ophorst en v. Kesteren de buitenspelers. Maar zooals reeds gezegd, hadden ze tegen Loof niet veel in te brengen, terwijl de linksbuiten veel te weinig te doen kreeg, om er behoorlijk in te komen. En dan was er nog een gewichtige factor, die de A.D.O.'ers zoo'n groote zege deed behalen. Zij vatten den wedstrijd als een zeer nuttige oefenpartij op, als een goede ouverture voor het weer voor de deur staande nieuwe seizoen, terwijl de H.B.S.'ers weer zonder de hoognoodige energie en spirit zich in den strijd wierpen en het wel geloofden, uitgezonderd het laatste kwartier. Toen werd er werkelijk door hen op winst gespeeld en spanden zij alle krachten in, den zoo smadelijken achterstand te verkleinen, maar toen was het te laat, om die nog in te loopen.