Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 24-07-2013 13:38:00

'De geur van gras verdwijnt uit Nederland'

In de papieren VI van deze week beschrijft Simon Zwartkruis in zijn Column zijn verbazing over het besluit van onder andere ADO Den Haag om voor een plastic grasmat te kiezen.

Heerlijke uitspraak van Michel Vorm, vorige week in dit blad: "In Engeland hoeft niemand over kunstgras te beginnen. Die persoon wordt meteen gevierendeeld."
Nou hoeven we dat niet meteen letterlijk te nemen van dat vierendelen, want het uit elkaar scheuren van een mensenlichaam vanwege het praten over nepgras is wat al te draconisch. Maar de boodschap van de Swansea City-doelman was duidelijk. In Engeland blijf je met je handen van het heilige voetbalgras af en verder geen gelul.

 

Bij Queens Park Rangers weten ze daar alles van. De Londense club liet in 1981 als eerste in Engeland een kunstgrasveld aanleggen en was prompt het lachertje van het land. Zeven jaar later verbood de voetbal FA het nepgras, tot opluchting van de ganse natie. Een jaar geleden laaide de discussie in Engeland opnieuw op. Tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de Footbal League - de 72 clubs uit de profdivisies onder de Premier League - werd het tegen beter weten in op de agenda gezet. De uitkomst liet aan duidelijkheid niets te wensen over. In het Championship wilde geen enkele club zelfs maar nadenken over kunstgras, in League One toonden twee clubs interesse. Alleen in League Two was de animo groter, vooral om financiële redenen.

 

In Nederland is de situatie compleet anders. In het jeugdvoetbal zijn kunstgrasvelden alom aanwezig en de Hollandse profclubs hebben aanmerkelijk minder geld tot hun beschikking dan die in Engeland.  Het is terug te zien aan de onstuitbare opmars van plastic sprieten in de Jupiler League. FC Den Bosch, Excelsior, FC Volendam, FC Oss, Almere City FC, Helmond Sport, FC Dordrecht en VVV Venlo spelen dit seizoen op kunstgras. In de Eredivisie gaat het om drie clubs: PEC Zwolle, Heracles Almelo en SC Cambuur.

 

Ook ADO Den Haag ging enkele weken geleden overstag, met ingang van het seizoen 2014/2015. In het eerder gememoreerde dubbelinterview met Michel Vorm en Jonathan de Guzman kwam dat ter sprake. Hoewel geen van beiden een verleden bij ADO Den Haag heeft was de reactie van De Guzman veelzeggend: "Neeee... Dat meen je toch niet? Onvoorstelbaar!"

 

Er is inderdaad een levendig inbeeldingsvermogen voor nodig; het Haags Kwartiertje op een veld dat volgend jaar wordt neergelegd ten behoeve van het WK hockey. Op de website van ADO en Haag verscheen begin deze maand een uitvoerig artikel waarin de voordelen van kunstgras werden bezongen. Het leidt tot kostenbesparingen, een samenvoeging van selectie en kantoorpersoneel, trainingsmogelijkheden in het eigen stadion en er kunnen meer evenementen georganiseerd worden.

 

Voor de Haagse terreinmeester Cees Kortekaas, een man met een zeer goede reputatie op het gebied van veldonderhoud, is het een bittere pil. "Dat kunstgras is een ramp", reageerde Kortekaas tegenover Omroep West. "Het is een dolk in mijn rug als vakman." Veel van zijn collega's staat de komende jaren hetzelfde lot te wachten. De marketingmachine van de kunstgrasproducenten draait op volle toeren en zal de geur van gras in toenemende mate uit de Nederlandse stadions gaan verdrijven. In tegenstelling tot andere landen ondergaan we het hier als een onomkeerbaar proces.

 

Dat het ook anders kan, bewijzen clubs in buitenlandse topcompetities. Daar investeren ze liever in een sappige grasmat dan kunstvezels, met het vakmanschap van de Engelse terreinmeesters als lichtend voorbeeld. Vier jaar geleden trok Real Madrid Paul Burgess aan, de groundsman van Arsenal. Paris Saint-Germain legde vorige maand zijn Aston Villa-collega Jonathan Calderwood vast. En zo waaiert de diepgewortelde Engelse grascultuur over Europa uit. Met uitzondering van Nederland, helaas.

Vind je ook wat over het kunstgras bij ADO? Vul de poll in op de hoofdpagina!