Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 17-02-2006 18:00:00

De Finse voetbalnomade in het Zuiderpark

Terwijl de rest van de spelers van ADO Den Haag na de training op een waterkoude maandagmorgen snel de warme kleedkamer opzoekt, neemt Joonas Kolkka nog even een bal aan de voet. Hij maakt wat kapbewegingen, houdt de bal een paar keer hoog en traint zijn balcontrole.

Door: Mark van der Kruit

"Dat doe ik bijna elke dag", vertelt Kolkka nadat hij zich heeft opgefrist. "Of we nou kort of lang trainen, hard of minder hard. Het hoeft ook niet lang te duren: vijf of tien minuten. Ik vind het leuk om te doen en ook nodig." Hij maakt wat kapbewegingen, houdt de bal een paar keer hoog en traint zijn balcontrole. "Dat doe ik bijna elke dag", vertelt Kolkka nadat hij zich heeft opgefrist. "Of we nou kort of lang trainen, hard of minder hard. Het hoeft ook niet lang te duren: vijf of tien minuten. Ik vind het leuk om te doen en ook nodig." Reis door Europa

Het kenmerkt de gedrevenheid van de 31-jarige Fin, die in 1994 in zijn geboorteland bij MyPa 47 een begin maakte aan zijn professionele voetbalcarrière. Na twee seizoenen in Finland vertrok Kolkka voor zes jaar naar Nederland, die hij doorbracht bij Willem II en PSV. Daarna speelde de aanvaller van ADO Den Haag in Griekenland, Duitsland en Engeland. Maar het hoogtepunt uit zijn carrière beleefde hij toch bij de club waar de meeste Nederlanders hem van kennen. "De twee kampioenschappen met PSV. Dat was echt mooi, iets wat je niet vaak gebeurt. Het liefst maak je het elk jaar mee." Ook de twee seizoenen bij Panathaikos waren sportief gezien voor Kolkka een periode waar hij met goede herinneringen aan terug denkt. "In mijn eerste seizoen eindigden we bij de laatste acht in de Champions League en werden we derde in de competitie op drie punten afstand van de nummer één. Het volgende seizoen behoorden we bij de beste acht in de UEFA Cup, terwijl we in de competitie met twee punten achterstand op de tweede plek eindigden." Ondanks de goede prestaties wilde Kolkka toch weg uit Griekenland. "Het was er een gekkenhuis. Er gebeurde iedere week wel iets anders. Na twee jaar vond ik het genoeg en als er een leuke club zou komen zou ik vertrekken." Borussia Mönchengladbach toonde interesse en zodoende vertrok Kolkka naar Duitsland. Dat avontuur was echter slechts van korte duur. "Ik was gehaald als linksbuiten. Maar na drie maanden werd de trainer ontslagen en de nieuwe trainer ging over op het ouderwetse Duitse systeem met hangende verdedigers die de hele flanken zouden bestrijken. Daarin hadden we geen linksbuiten, geen rechtsbuiten en ook geen linker en rechter middenvelder meer." Noodgedwongen moest Kolkka de positie van centrummiddenvelder innemen, waar hij zich niet prettig voelde. Kolkka besloot daarom opzoek te gaan naar een nieuwe werkgever. Het liefst in Engeland, want het was altijd al zijn droom om in de Premier League te spelen. “Toen Crystal Palace zich meldde was de keuze dan ook gauw gemaakt.” Het eerste seizoen verliep voorspoedig voor de Fin, hoewel de Londense ploeg degradeerde . Kolkka voelde zich prima bij de club, speelde veel en kon uitstekend uit de voeten in de aanvallende Engelse speelstijl. Maar een gebroken rib strooide roet in het eten. Na zijn herstel speelde hij slechts twee wedstrijden. “Ik heb zes weken keihard getraind om weer fit te raken, maar ik heb daarna eigenlijk geen echte kans meer gekregen. Ik zat vaak op de bank of zelfs op de tribune. Volgens de trainer speelde ik slecht, trainde ik niet goed. Ik was het daar natuurlijk mee oneens en we hebben daarover gediscussieerd. Maar er viel niks tegen in te brengen.”

Tot grote teleurstelling van Kolkka degradeerde Crystal Palace al na zijn eerste seizoen in het Premiership naar de First Division. “In principe had ik het hartstikke naar mijn zin in Engeland. Maar ik speelde steeds minder en toen degradeerden we ook nog.” Kolkka liet zijn zakenwaarnemer weten dat als een andere club zich voor hem zou melden, hij daar wel interesse zou hebben, maar ook graag wilde blijven. Ondertussen wilde Crystal Palace van Kolkka af. “Dit had volgens mij niets te maken met mijn prestaties. Andere spelers hadden in hun contract een clausule staan waarbij degradatie het loon automatisch zou verlagen, maar dat was bij mij niet het geval. Ik had financieel gezien een heel goed contract. Voor de First Division blijkbaar té goed, want ze vonden mij gewoon te duur.” Een klein beetje baalt Kolkka daarom wel. Slechts één jaar speelde hij uiteindelijk in de competitie van zijn dromen: "Het is zonde dat ik maar één jaar in Engeland heb kunnen spelen. Ik speelde bij een prachtige club, Londen was super om te wonen en het was een droom om te spelen daar. Elke wedstrijd is een feest. De ene week speel je tegen Liverpool en dan speel je tegen Chelsea. Overal zie je volle stadions. Het leeft echt in Engeland, dat is prachtig." ADO Den Haag.

Opvallend was het zeker deze zomer. Joonas Kolkka, regelmatig uitblinker in het BBC-programma Match of the Day, vertrok naar ADO Den Haag. In Londen was hij immers niet meer gewenst: "Na de laatste wedstrijd van het vorige seizoen tegen mijn zaakwaarnemer gezegd dat ik open stond voor een leuk avontuur. Ik had het wel goed naar m'n zin bij Crystal Palace, want het was een leuke club en financieel had ik weinig te klagen. Maar de laatste weken van augustus waren vervelend. Er moest iets gebeuren, want ik kon gewoon niet bij de club blijven. De overgang naar ADO is toen heel snel gegaan. Dinsdagavond heb ik ja gezegd tegen mijn zaakwaarnemer en heb ik de auto volgeladen en ben ik naar mijn huis in Eindhoven gereden. Woensdag moest ik me immers al melden in Den Haag." Met de transferdeadline in zicht kwam ADO op het juiste moment: "ADO sprak me in meerdere opzichten aan. Ik kon weer in de Eredivisie gaan spelen en kende het Nederlandse voetbal natuurlijk goed. De club wilde me heel graag hebben en dat gaf me natuurlijk een fijn gevoel." Inmiddels worden de verhoudingen in de Eredivisie zichtbaar. ADO Den Haag heeft het zwaar en vecht tegen de nacompetitie. Dat zorgt voor de nodige druk, beseft ook de Fin: "De laatste weken spelen we minder ontspannen. Je voelt de druk en iedereen is erop gebrand om de negatieve spiraal om te buigen. Uiteraard moeten we alles geven, maar soms kun je overenthousiast zijn om de spiraal om te buigen en dat werkt vaak niet. Het doet Kolkka pijn te praten over de huidige situatie. In zijn fonkelende ogen komt een bedrukte opslag. "Ik heb geen verklaring voor de moeilijke periode van de afgelopen weken. We trainen harder dan eerst, we hebben veel gesproken maar toch loopt het nog niet. Soms gaat alles vanzelf, maar nu zit alles even tegen. Dat moeten we gewoon oplossen en hopen dat een overwinning ons een mentale oppepper geeft. Één keer winnen zou ons al over dat punt heen kunnen helpen. Als ik naar onze selectie kijk, zouden we veel hoger moeten staan. Ik hoop dat we aan het eind van de competitie zeker twee á drie plaatsen hoger staan." Ondanks de moeilijke periode van de laatste weken vertrokken in de winterstop twee belangrijke spelers: Jan Paul Saeijs en Tommie van der Leegte. ADO haalde er liefst vijf spelers voor terug. "Ik heb wel vertrouwen in de gehaalde spelers. Maar bedenk wel dat die jongens de tijd moeten krijgen om aan het systeem te wennen. Het vertrek van Tommie van der Leegte is wel een gemis voor ADO. Hij was een leider en binnen de selectie hebben we niet echt een verdedigende middenvelder die hem kan vervangen." Ondanks de magere resultaten is de sfeer in de selectie goed, meent Kolkka: "We hebben een leuke selectie. Elke dag wordt er veel gelachen. We hebben geen groepjes ofzo, daar ben ik blij om. De sfeer is heel goed, nu nog een betere resultaten en dan is het helemaal goed." Ondanks zijn leeftijd en ervaring is hij geen leider in de selectie: "Ik ben geen echte leider. Tuurlijk kan ik andere spelers wel helpen met mijn ervaring, maar een sturende speler ben ik nooit geweest." Over de toekomst is nog niets duidelijk: "Mijn contract loopt na dit seizoen af. De club heeft me een nieuw aanbod gedaan, waar veel waardering uitspreekt. Ik wil nog wel wachten met bijtekenen om te kijken of er nog andere mogelijkheden komen. De komende maanden wacht ik even af en dan neem ik een beslissing. Bij veel spelers loopt hun contract af, dus dat speelt ook mee in mijn beslissing. Ik vind ADO wel een hele leuke club. Er komt een nieuw stadion en ik merk aan alles dat men de club groter en beter wil maken." Toekomst
Met zijn 31 jaar komt ook het einde van de voetballoopbaan in zicht. Wat dan? "Poeh, ik heb er wel een beetje over nagedacht. Ik weet nog niet of ik in het voetbal wil blijven. Soms heb ik dagen dat ik denk van wel, maar misschien ga ik ook eerst wel een half jaar niks doen.Vroeger had ik het idee dat ik nooit trainer wilde worden, maar de laatste jaren denk ik steeds vaker: 'Waarom niet?'" Toch is stoppen met het voetbal iets wat nu nog niet speelt: "Nu gaat het goed en ben ik fit. Op dit moment zou ik nog wel vier of vijf jaar door willen gaan, maar het kan best zijn dat ik over een paar jaar denk: 'Nu is het genoeg'." Kolkka is in de zeven seizoenen die hij in de Eredivisie voetbalde, volledig vernederlandst. "Na mijn carrière blijf ik in Nederland wonen. Ik heb ook een Nederlandse vrouw. We zullen waarschijnlijk wel vaker naar Finland gaan, want nu moet het in de vakanties allemaal snel-snel."