Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 22-01-2016 10:22:00

'De broodjes voor in de bus kochten we zelf'

Acht jaar terug ook geldzorgen bij ADO Den Haag

Ook in het seizoen 2007-2008 waren er grote geldproblemen bij ADO Den Haag. De club ging langs de rand van de afgrond, werd gered en promoveerde prompt naar de eredivisie. Hoe is het voor voetballers en trainers om dat te ervaren?

Hoofdrolspelers van destijds leggen uit dat de sores een groep ook sterker kunnen maken. "De hele wereld is tegen ons. Er is niks, maar we gaan er wel wat van maken."

 

door Pim Bijl

Aanvaller Hans van de Haar ziet trainer Wiljan Vloet nog het plastic bestek door het spelershome smijten. "Godnondeju, dit kan toch niet!" schreeuwde Vloet. Wat bleek: de man van de catering had al het dure porseleinen servies weggehaald en zo werd de gebruikelijke pastamaaltijd een dag voor de wedstrijd ineens op wegwerpbordjes geserveerd. En of de geldzorgen van ADO Den Haag in het seizoen 2007-2008 ook de selectie bereikten.

En het was nog wel het eerste seizoen in het gloednieuwe Kyocera Stadion in de oksel van het Prins Clausplein. In de eerste divisie wel te verstaan. Met routiniers als Richard Knopper, Pascal Bosschaart en Rick Hoogendorp, maar ook opkomende talenten als Lex Immers, Wesley Verhoek en Daryl Janmaat. De geldproblemen waren groot. Heel groot. Net als nu zou je kunnen zeggen, want gisteren kregen de spelers van de huidige selectie te horen dat hun salaris in februari in gevaar komt als eigenaar Hui Wang niet alsnog met zijn beloofde miljoenen over de brug komt, of als er geen andere oplossing komt.


"Al kregen wij toen uiteindelijk altijd netjes op tijd ons geld gestort," zegt Vloet. Verder werd er volop bezuinigd. "Wij kochten regelmatig zelf de broodjes voor in de bus en legden met de spelers en staf een bedrag in een potje om leuke dingen mee te doen. Op trainingskamp gingen we die winter niet. Daar was gewoon geen geld voor."

Mark van der Kallen redde de club in die winter, tegen het einde van 2007, maar hoe dicht de club bij een faillissement was geweest, maakt de volgende anekdote wel duidelijk. Hans van de Haar: "John Arzbach vertelde dat de laatste wedstrijd voor de winterstop tegen Fortuna Sittard onzeker was geworden, omdat de club de reis naar Sittard niet kon betalen. We gingen toch, maar daar schrik je natuurlijk wel van."

Juist alle sores maakten de groep hechter, zeggen hoofdrolspelers nu. "Wij kropen als groep dichter naar elkaar toe," vertelt verdediger Virgillio Teixeira. "Het werd ons tegen het bestuur en de buitenwereld. We creëerden een gezamenlijke vijand, om het zo maar te noemen. Dat kan ook nu werken. Al heb je er alleen op korte termijn iets aan."

Vloet herhaalt wat hij zijn selectie destijds voorhield: "De hele wereld is tegen ons. Er is niks, maar we gaan er wel wat van maken." De trainer probeerde alleen energie te steken in de zaken waar spelers en staf zelf invloed op konden uitoefenen, zoals Henk Fraser - destijds zijn assistent - dat nu ook elke keer herhaalt. Vloet: "Dat heeft heel goed gewerkt. We hebben dat jaar een belangrijke bijdrage in de geschiedenisboeken van ADO geleverd."

Vloet vindt dat trainer Henk Fraser knap omgaat met alles wat op hem en de club afkomt. "Hij heeft nu misschien iets aan de ervaringen van toen. Henk verdient een groot compliment."

In 2008 vielen pas tijdens de nacompetitie alle puzzelstukjes in elkaar. Promotie, na een jaar vol zorgen, randzaken en onrust. "Terugkijkend is het één van mijn mooiste jaren in het voetbal geweest," zegt Van de Haar. "Qua humor en eenheid in de groep. Ja, er waren veel problemen. Resultaten, onrust bij supporters en geldzorgen.  aar wat ook gebeurde: wij stonden er voor elkaar. Zo'n eenheid moet je ook nu proberen te smeden."