Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 14-04-2006 13:30:00

Cor Lems terug in het Zuiderpark

Met Cor Lems haalt ADO Den Haag opnieuw een oudgediende binnen. De Rotterdammer wordt met ingang van het nieuwe seizoen trainer van de amateurs in het Zuiderpark, alsmede de assistent van Jong ADO en de A1-junioren. "Een heel mooie uitdaging. Ik heb er zin in."

door Dennis Janssen
'Als trainer ben ik juist heel rustig'

Sommige voetballers hebben in het Zuiderpark het eeuwige leven. Cor Lems, hij kan niet stuk bij Midden-Noord. Ook al stond zijn wieg in Rottterdam-Zuid, ook al was Feyenoord altijd zijn club, als er één iemand de Haagse mentaliteit synboliseerde, was hij 't wel. Kousen omlaag, mouwen omhoog en matje in de nek. Cor Lems verenigde de eigenschappen in zich die de supporters in het hart raakten: lef, karakter, bevlogenheid, hard werken en nooit opgeven. Belangrijk ook: de kwajongen verdween nooit uit het lijf van Lems.

De kaarten die hij ondertussen verzamelde werden door de aanhang (in tegenstelling tot de technische staf) bijna liefdevol ontvangen. "Toen ik nog voetbalde, stond een type Lems voor iemand die gele en rode kaarten verzamelde. Nu sta ik plotseling in het rijtje type Wouters, type Neeskens. Ach, de waardering komt altijd afchteraf. De voetballerij is een rare wereld,"" zei hij vorig jaar bij een bezoek aan het Zuiderpark.

Cor Lems speelde tussen 1986 en 1994 bijna zeven en een half jaar in het Zuiderpark en was daarna nog lange tijd prof in Dordrecht. Er zijn veel oud-voetballers die worden toegejuicht door Midden-Noord, maar er is geen speler die als tegenstander zo bejubeld is als Cor Lems. Toch, nu hij is aangesteld als trainer in het Zuiderpark, wil hij graag een vooroordeel uit de weg ruimen. "Ik ben altijd een rustig type geweest, vroeger was ik zelfs verlegen. Alleen als ik het veld opstapte ging er een knop op. Sommige mensen denken dat ik buiten het veld een agressieve jongen ben. Dat slaat nergens op. Ik ben juist heel rustig. Ook als trainer trouwens. Wat heeft het voor zin om langs het veld te gaan schreeuwen tegen een jongen, die zelf ook donders goed weet wat hij fout gedaan heeft."

Cor Lems werd vorige week vorige week gebeld door ADO Den Haag met de vraag of hij trainer wilde worden van de amateurs. "Eigenlijk was ik best verrast, ja. Een jaar eerder had ik zelf nog een brief gestuurd naar ADO Den Haag of ik iets kon doen. Ik heb zeven en een half jaar met plezier in het Zuiderpark gespeeld. ADO Den Haag is toch mijn cluppie geworden. Deze klus lijkt me wel een uitdaging. Ik heb er veel zien in." Lems sloot in 1999 zijn actieve loopbaan af, maar hing de voetbalsloffen nooit aan de wilgen. Hij werd trainer. Eerst assistent bij Deltasport, waar hij Ton Pattinama verving en (toen deze op non actief werd gesteld) opvolgde vorig seizoen. "Prioriteit was om in de hoofdklasse te blijven. Dat lukte. Als we de laatste wedstrijd hadden gewonnen, hadden we zelfs een periodetitel gepakt."

De Vlaardingers gingen echter niet met hem door. Hij startte dit seizoen op eigen benen bij Aelous, een zondagvierdeklasser. "Maar dat heeft maar even geduurd. Een vechtpartijtje. Aeolus moest voor de KNVB als voorbeeld dienen, heb ik het idee, want zoveel was er nu ook weer niet aan de hand. Het elftal werd uit de competitie genomen. We hebben nog even doorgetraind, maar soms stond ik daar met drie man. Dat heeft ook geen zin."

Een seizoen lang zonder voetbal, Lems zag de muren op hem afkomen. "Weet je wel hoe moeilijk ik het heb gehad. Ik zat op dnsdag en donderdagavond achter de computer. Beetje internetten en spelletjes spelen, maar da's ook niks voor mij, joh. Ik moet het veld op."

Lems schurkt straks met zijn nieuwe job weer tegen het betaalde voetbaal aan. Voor een definitieve rentree moet er veel gebeuren. "Na mijn loopbaan ben ik meteen bij Hercuseal gaan werken, een dochtersonderneming van Wim den Braven. Inderdaaad, de zoon van Cees, de oude sponsor van Dordrecht'90. Ik werk er al tien jaar als magazijnmedewerker. Met veel plezier, want de mensen zijn heel loyaal. Ik heb bijvoorbeeld kunnen regelen dat ik straks op de trainingsdagen eerder weg kan van mijn werk. Kortom, deze baan zal ik niet gauw opgeven voor iets in de voetballerij. Dat blijft toch een jungle. Neem Rob Baan. Die werd in 1986 ongeslagen kampioen en moest een jaar later weg. Mij overkwam vrijwel hetzelfde. Van de ene dag op de andere dag was ik weg bij ADO Den Haag. Zo snel kan het gaan, terwijl ik hier zekerheid heb tot aan mijn pensioen."