Column Mario van der Ende: Tegelwijsheden

Aly en Harry Suiker (beiden bouwjaar 1939) waren vorige week maandag zestig jaar getrouwd. Het diamanten paar ontving van Jaap Smit, Commissaris van de Koning, en burgemeester Jan van Zanen bloemen en kreeg ontelbare hartverwarmende felicitaties uit het Haagse bedrijfsleven en voetbalwereldje.

tekst: Mario van der Ende

 

 

Niet vreemd, omdat Harry zich in beide werelden nog steeds markant begeeft. Als jonge rijinstructeur leerde hij honderden cursisten, waaronder oud-ministers Norbert Schmelzer en Jelle Zijlstra, het verschil tussen het gas- en rempedaal kennen, totdat hij en Aly in 1975 een andere weg insloegen en aan De Rade een tegelzaak startten. Ze waren 24 uur per dag in de weer en de klant was koning. Harry hanteerde een voor die tijd opvallende reclamestrategie. Zijn witte bestelbus werd 's zomers voor zonsopgang op de eerste parkeerplaats voor de Kijkduinse strandopgang geparkeerd, waardoor duizenden strandgangers de belettering 'Tegel Mekka' niet konden missen. Hij zorgde er ook voor dat bij drukbezochte voetbalwedstrijden zijn busje altijd zo dicht mogelijk bij de hoofdingang stond.

 

 

Harry was als kind al idolaat van voetbal. Na een jaartje Westerkwartier werd hij in 1950 door trainer Ben Tap goed genoeg bevonden om ADO-pupil te worden. Sindsdien zit ADO in Harry's hart. Naast voetballer en elftalleider van ADO 7 was hij ook trainer van het hoogste amateurelftal van de club. Spelers zullen hem herinneren als een zorgzame, gestructureerde, conflictmijdende, overijverige trainer en als een emotioneel mensenmens die anderen wilde amuseren.

 

 

Dat laatste deed Harry ook toen hij zitting nam in het eerste bestuur van De Oude Haagsche Glorie, het gezelschap dat met feesten en toernooien het traditionele Haagse voetbalgevoel in ere wilde houden en als één van de grondleggers van de PensionADO's, de groep oud ADO-spelers die elkaar jaarlijks ontmoeten en hun rood-groene herinneringen delen.