Clubliefde houdt ADO overeind

Zelfs als ADO Den Haag degradeert of aan de rand van de afrond bungelt, is er nog altijd een team dat gewoon doorbuffelt.

Een team waar nooit voor gejuicht wordt en waar niemand ooit over praat of schrijft. De laatste mensen die het kantoor van de Haagse club draaiend houden, doen dat alleen uit clubliefde.

 

 

 

tekst: Marijn Abbenhuijs

 

 Bij de receptie van het Cars Jeans Stadion ligt een lijst met namen. 44 staan erop. Achter die namen zijn kruisjes gezet. Ze staan voor de dagdelen waarop ze op kantoor aanwezig zijn. Lege vakjes zijn er aan het einde van de week amper. Als ze er al zijn, gaat het meestal om een hele rij. De medewerker in kwestie is dan niet meer werkzaam bij ADO Den Haag. De intekenlijst van het kantoorpersoneel moet de laatste tijd vaak geüpdatet worden. Er werken dagelijks nog zo'n 25 facilitaire medewerkers voor de club. De afgelopen zomer vertrokken er meer dan tien.

 

En dat zorgt ervoor dat degenen die wel blijven, de benen uit hun lijf moeten lopen. Want het is crisis bij ADO. De club dreigt failliet te gaan en dus staan alle banen op het spel. Wie voor de club wil blijven werken, moet dat wel uit liefde voor ADO doen. Uit passie voor het Haagse voetbal. Anders is het bijna niet vol te houden. Commercieel manager Jesper van den Bosch is één van hen. "Je moet ertegen bestand zijn", verzucht hij. "In je achterhoofd zit steeds dat het kan gebeuren dat je straks geen salaris meer krijgt, dat je misschien je baan verliest. Het is onrustig, daar moet je tegen kunnen."

 

 

Combineren

Veel collega's gingen de laatste maanden bij andere voetbalclubs aan de slag zodra ze de kans kregen. Geld om hen te vervangen, is er bij ADO niet. En dus combineert vrijwel iedereen momenteel meerdere functies met elkaar. Van den Bosch kwam vijf jaar geleden bij de club als accountmanager. Hij hield zich bezig met de business seats, de residentielounge, de reclameborden. Proberen om extra geld binnen te halen voor de club. Drie jaar geleden werd hij als Partnership Manager verantwoordelijk voor het topsegment sponsoren, waaronder hoofdsponsor Cars Jeans. Hij ging leiding geven aan de commerciële afdeling. Maar inmiddels is commercieel directeur Gert-Jan Bunt vertrokken en is hij als lid van het management team eindverantwoordelijk voor nog veel meer taken.

 

"Naast mijn werk met de tien strategische partners die onze club een heel stabiele basis bieden, stuur ik nu ook de teams aan die verantwoordelijk zijn voor marketing/communicatie, 'ADO in de Maatschappij' en ticketing", legt hij uit. "Ik heb helemaal geen ticketing-achtergrond, maar ik wil wel graag weten hoe het werkt. Over hoeveel personen mijn takenpakket in een ideale situatie verdeeld zou moeten worden? Laten we zeggen dat we op het hele kantoor wel wat nieuwe werknemers zouden kunnen gebruiken."

 

 

Halve fte

Want Van den Bosch is bij lange na niet het enige voorbeeld. Ook Denice Opmeer maakte door alle malaise snel promotie. Ze is aan het management toegevoegd. Eerder was zij verantwoordelijk voor merchandising, daar kwam op een gegeven moment al 'hospitality & events' bij, maar nu is ze ook operationeel manager.

 

Of neem Tim Oosterheert, oorspronkelijk projectmanager bij ADO in de Maatschappij. Dat is eigenlijk een op zich staande stichting, waardoor Oosterheert niet op de loonlijst staat van de NV ADO Den Haag. Maar hij is nu toch ook de persvoorlichter van de club, doordat de communicatie-afdeling na het vertrek van twee medewerkers volledig is uitgekleed. Oosterheert staat daarom sinds kort voor 'een halve fte' op de loonlijst bij de club, en voor de helft van zijn tijd bij ADO in de Maatschappij, terwijl hij in feite twee fulltime functies vervult.

 

De situatie bij ADO raakt dus ook het kantoorpersoneel nadrukkelijk. Ze werken zich in het Cars Jeans Stadion drie slagen in de rondte. "Het clubje dat er nu zit, doet het niet voor het salaris", zegt Van den Bosch. "We doen het omdat we het heel leuk vinden om voor ADO te werken. En daardoor zijn we ook een heel hecht team. De organisatie is flink uitgekleed, maar we willen wel heel graag kwaliteit blijven leveren. Daar werken we hard voor."

 

Zo ziet Oosterheert het ook. "De taken die normaal gesproken bij de communicatie-afdeling horen zijn eigenlijk nog niet allemaal belegd", legt hij uit. "Maar er is niemand op het kantoor die kijkt of een bepaalde taak eigenlijk wel bij zijn functie past. We pakken het met elkaar gewoon op en op die manier groeien we ook naar elkaar toe. Dat maakt het ook wel weer leuk, al gaan we er natuurlijk wel vanuit dat dit een tijdelijke situatie is."

 

 

Ongelijk

Waar je als kantoormedewerker bij een betaaldvoetbalclub sowieso al mee te maken hebt, is de ongelijke verdeling tussen het kantoor en het veld. Terwijl je op de achtergrond soms veel op je bordje krijgt, wordt het geld dat op jouw afdeling wordt bespaard uitgegeven aan de komst van pak 'm beet Tudor Baluta of Pawel Cibicki. Spelers die het niet waarmaken en wier namen iedereen na een jaar alweer vergeten is. Bij ADO was de situatie op dat vlak extreem. Afgelopen jaren werden er tientallen nieuwe spelers gehaald, zonder dat het de club succes bracht. "Natuurlijk zijn er momenten waarop je denkt: 'was het maar een beetje normaal geweest'. Want op commercieel vlak helpen al die spelers ook niet mee", zegt Van den Bosch. "De supporters kenden de naam van de rechtsback soms al niet eens meer, laat staan de sponsoren. Je hoopt toch dat er een herkenbaar elftal op het veld staat. Dat is voor iedereen rond de club het beste."

 

 

Feestje

Die gedachtegang toont eens te meer aan hoeveel hart Van den Bosch en zijn collega's voor de club hebben. Iets wat ook tot uiting kwam toen ADO de eerste periodetitel in de Keuken Kampioen Divisie won. Na de 2-6 overwinning op MVV werd teammanager Dave Sietaram in de gang voor de kleedkamer van de Haagse spelersselectie via FaceTime gebeld door een gedeelte van het kantoorpersoneel. Uitzinnig van vreugde vierden de medewerkers en de spelers via de telefoon van Sietaram samen een feestje.

 

"Zo'n periodetitel geeft heel veel voldoening", legt Van den Bosch uit. "Zeker in deze situatie, waarin we met een kleiner team zo hard moeten werken, is het gevoel dat we het allemaal samen doen steeds groter geworden. Dat komt er bij zo'n sportief succesje echt uit. Dan voel je meteen weer waarom het zo mooi is om voor deze club te werken. Zoiets heb je niet bij een ander bedrijf."

 

En dus hopen alle medewerkers van de club vurig op betere tijden. Ze denken daar ook actief over mee. "Wij proberen op een creatieve manier naar de kosten te kijken", zegt Van den Bosch. "Waarom zouden wij als ADO bijvoorbeeld te groot zijn om klein te zijn? We hebben zo'n mooie groep supporters om ons heen. Als zij de kans krijgen om de club te helpen met klusjes waar zij heel goed in zijn, doen ze dat denk ik heel graag. We moeten het verenigingsgevoel erin zien te krijgen."

 

Van den Bosch ziet dan ook nog steeds een mooie toekomst voor de club. "Het zou zo mooi zijn als we vanaf dit punt aan een toekomstbestendige organisatie kunnen bouwen. ADO moet haar eigen broek op kunnen houden. Ik zie ook genoeg mogelijkheden. We hebben veertig skyboxen in dit stadion en een commerciële begroting van rond de 4,5 miljoen euro per jaar. Wat betreft ons kostenniveau moeten we snel weer als een normaal bedrijf gaan functioneren. En dan op het veld waarde blijven creëren en terugkeren in de eredivisie met een herkenbaar elftal."

 

 

Intekenlijst

Wellicht klinkt het makkelijker dan het is, maar ADO is er in het verleden wel vaker in geslaagd om over langere periodes stabiel te zijn. Al staan daar ook veel moeizame momenten tegenover, zoals nu. Wat vaststaat is dat het kantoorpersoneel barst van de motivatie om aan de slag te gaan. Dan moet ADO voor 1 november van de ondergang gered worden, zodat het vanaf dat moment aan een betere toekomst kan werken. Dan kan de intekenlijst bij de receptie van het stadion bij de volgende update weer langer worden, in plaats van korter.