Chris Treling: Kijk, dat ben ik, in duel met Cruijff

Chris Treling is eigenlijk niet zo'n keukentalent. Hij is beter met de verfkwast dan met de pollepel. Maar als het echt moet, dan moet het...

door Karl Flieger 

 

 

Noem in Delft de naam Chris Treling en de echte locals roepen: 'Da's die rooie van Delfia!' Dat klopt, maar Treling is meer. De 59-jarige Delftenaar voetbalde ooit bij ADO Den Haag en kruiste daar de degens met niemand minder dan de grote Johan Cruijff. Hij laat er als bewijs een kort filmpje van zien op zijn telefoon. "Kijk, dat ben ik in duel met Cruijff. Dat filmpje zie je steeds langskomen als ze hem herdenken. Wel speciaal, ja. Ik heb daar nog haar, zie je? En ik was ook een paar kilo lichter..."

Elftalfoto 1979/1980  Chris Teling derde van links bovenste rij

 

Van profvoetballer tot huisschilder, de huidige bezigheid van Chris Treling, het is een contrast. Toen hij in de jaren tachtig op het hoogste niveau speelde, verdiende de gemiddelde prof wat een bankbediende vandaag verdient. Eredivisie-topscorer Wim Kieft tikte in die jaren bijvoorbeeld een schamele 60.000 gulden binnen. Dat verdient Lionel Messi anno 2019 per dag. Maar Treling lijdt er niet onder. "Wat ik doe, probeer ik altijd zo goed mogelijk te doen. Als voetballer was ik niet bepaald het toonbeeld van techniek. Ik moest het van inzet en hardheid hebben. Die inzet heb ik van huis uit. Ik weet nog goed dat mijn vader bij de Post werkte in ploegendiensten. Altijd bezig en toch was hij er altijd voor ons."

 

 

Het gezin Treling kan het beste worden omschreven als 'van de gestampte pot'. Chris werd geboren in de Delftse Anna Boogerd, destijds niet de rijkste buurt van Delft. "Het was een gribus, maar wel gezellig. De mensen leefden buiten, het waren bijna allemaal grote arbeidersgezinnen. Daar heb ik de Hollandse pot leren eten en dat is eigenlijk nog steeds het enige wat ik echt lekker vind."

 

 

Karbonade

Het brengt ons naar de keuken van Chris en Leny Treling in hun aangename appartement in Delft-Zuid. De aardappeltjes staan op, pan met boontjes ernaast en in de braadpan ligt een karbonade voorzichtig te wennen aan het idee dat hij straks in reepjes wordt gesneden. Lekker simpel, en zo mag het wat Chris Treling betreft elke dag zijn. "Ik ben geen keukenprins. Daarom was ik ook een beetje verbaasd dat je mij belde. We hebben allebei eigenlijk nooit tijd om te koken. Mijn vrouw werkt in een winkel en ik ben de hele dag aan het schilderen. Ik begrijp niet dat mensen dan nog de moed hebben om in de keuken te gaan staan. Gelukkig doet mijn vrouw dat meestal..."

 

Toch komt de prak in prima conditie op tafel. De oud-voetballer en oud-trainer van onder andere Postduiven, Naaldwijk en Wilhelmus prikt er onder het vertellen van nog veel meer voetbalanekdotes vrolijk op los. "We hebben een leuke flat, leuk werk en we eten er goed van. Meer heb je toch niet nodig om gelukkig te zijn?"