Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 16-11-2002 11:25:00

Cales gaat voor derde promotie

 

Door Govert van Veen

Met dank aan

Woensdag 20 november 2002 - DEN HAAG -

Laten we in alle euforie rond het huidige RBC de jongens die zijn uitgevlogen, niet vergeten. Iemand als Gijs Cales bijvoorbeeld. Die afgelopen spelweekend ook alle reden tot juichen had. De 25-jarige Roosendaler maakte de eerste en de derde goal tegen Emmen. ADO won met 7-1. Gijs heeft het prima naar zijn zin in Den Haag. Nee, hij zou niet meer willen ruilen.

Nog zien we Gijs Cales, na zeven jaar onder contract te hebben gestaan, vertrekken bij RBC. Samen met kersverse ega Melanie en met tweeduizend lege plastic flessen, het huwelijks- en afscheidscadeau van de selectie. Na de lading te hebben verzilverd bij Pollemans, toog Gijs voor vakantie naar Kreta en vervolgens voor zijn werk naar Den Haag. In het Roosendaalse stadionnetje hebben ze hem sindsdien niet meer gezien.

Want zo is Gijs. Zeven jaar lang bij RBC, maar veel vrienden heeft hij er niet aan overgehouden, zegt hij. De neiging om te gaan kijken naar de Roosendaalse club in de eredivisie heeft hij ook niet. "Ik speel zelf, of ik ga naar m'n broer kijken bij Cluzona. Of ik ben samen met Melanie. Ik heb genoeg tijd in het voetbal gestoken. Nee, veel contact heb ik niet meer met de club. Met Jeffrey Kooistra af en toe nog. Hij is de enige."

Wat had die timide Gijs Cales daar toch te zoeken, bij dat rauwe volk in Den Haag? Degenen die hem dachten te kennen, vroegen zich dat af. Gijs zelf zegt daar nooit twijfels over gehad te hebben. Hij voelde zich enigszins miskend bij RBC en tekende een tweejarig contract bij ADO. En tot nu toe is hem dat prima bevallen.

Hoogtepuntje

Al was hij zo langzamerhand weleens toe aan een competitiegoaltje, zegt hij. "Ze begonnen al een beetje te kwallen, zo van: die Cales scoort ook nooit. Ik had wat pech gehad, tegen de paal, tegen de lat. De goals tegen Emmen kwamen wel als een soort bevrijding. Die wedstrijd was dus wel een hoogtepuntje ja."

Hij speelde alles tot nu toe. De voorbereiding, de competitie, alles. Op twee minuten na, de laatste twee tegen Sparta. "Ze lieten me steeds staan gelukkig. In het begin speelde ik goed. Romeo Castelen was geblesseerd. Er liep zodoende niemand op rechts; dus kreeg ik op links veel ballen. Dat heb ik nodig, dat ik vaak in balbezit kom. Toen Castelen terugkwam, ging het veel over rechts; dus was dat voor mij even wat minder. Maar uit dat dipje ben ik nu ook weer."

Heerlijk

Het was te zien tegen Emmen. Cales manifesteerde zich nadrukkelijk. En toonde zich ook overduidelijk heel erg blij. "De eerste kwam na een voorzet van Castelen van rechts. Was waarschijnlijk bedoeld voor Hofstede, maar ik was goed meegelopen en prikte 'm binnen." En z'n tweede, dat was helemaal een mooie. "Ja, eerst een een-twee met Van der Laan, daarna eentje met Hofstede. En binnen. Volgens het boekje. Heerlijk is dat."

Er bestaan, vindt Gijs Cales, wel de nodige vooroordelen over ADO Den Haag. "Ja, vroeger was dat misschien een ploeg van lange trappen naar voren, maar tegenwoordig voetballen we meer en zoeken we het in de combinatie. Daar pas ik dus goed in. We gaan voor het kampioenschap. Dat hebben we wel laten zien tot nu toe. En als het eens een keer niet loopt, hebben we jongens die het individueel kunnen beslissen: Stroeve, Hofstede, Castelen."

Zou wat zijn trouwens, zo'n (directe) promotie naar de eredivisie. "Dan zou het de derde keer zijn in vier jaar tijd. Twee keer met RBC, en dan nu met ADO. En volgend seizoen tegen RBC, dat is de bedoeling." Zoals het ook de bedoeling is dat Gijs Cales zich dan eens ontpopt als een echte eredivisiespeler. "Ja, ik heb altijd gezegd dat dat mijn doel was, dat is nog steeds zo. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik het aankan."

Hij leert, zegt hij, momenteel nog aardig wat bij in Den Haag. In zowel technisch als mentaal opzicht. "Van supportersproblemen, waarmee ze de club vaak in verband brengen, heb ik nog weinig gemerkt. Ze zijn een geweldige steun, die jongens. Maar dat is natuurlijk ook niet moeilijk als het goed gaat. ADO heeft een grote achterban, dat merk je wel. De sfeer kan geweldig zijn, lekker om dan in zo'n stadion te spelen."

'Ijzeren Rinus'

Lekker ook is het, vindt hij, dat Israël na een langdurige ziekteperiode weer op het trainingsveld staat. Gisteren werd hij voor het eerst deze competitie door 'IJzeren Rinus' aangesproken. "Ik had tot nu toe nog weinig met hem te maken gehad. Alle taken werden overgenomen door Lex Schoenmaker. Maar nu nam ie me apart, samen met de linksback Mirano Carrilho. We hadden het over het overnemen van elkaars taken. Het was voor het eerst dat hij zelf contact met me zocht. Fijn dat Israel zich daar weer mee bezig kan houden."