Buwalda: Of hier wat te doen is? Nee, helemaal niets!

Hij nam de gok en die pakte goed uit. Robin Buwalda is bij IFK Mariehamn basisspeler en aanvoerder in zijn derde seizoen in de Finse competitie. Over bizarre bootreizen en de bijzondere plek waar de Leidschendammer verkeert. "Je staat niet altijd fit aan de aftrap."

tekst: Klaas-Jan Droppert

 

 

Åland, het eilandenrijk ten westen van Finland, is niet de eerste bestemming die in je opkomt voor een vakantie. En dat kan Robin Buwalda wel begrijpen. "Of hier wat te doen is? Nee, helemaal niets! Je kan hier alleen natuur snuiven, want er zijn wel mooie natuurgebieden. Het centrum van Mariehamn bestaat uit één lange straat. Je komt hier helemaal tot rust of je verveelt je dood. Beide heb ik al meegemaakt."

 

Toch is Åland de reddingsboei in de carrière van de 26-jarige verdediger. De voormalige speler van ADO Den Haag, VVV, Go Ahead Eagles zat bij NEC in het seizoen 2018-2019 op dood spoor. Hij wilde weg, het liefst naar het buitenland. Het werd IFK Mariehamn. "Een gok, want ik had nog nooit van Åland of die club gehoord. Eigenlijk heb ik blind getekend. Nooit gedacht dat het zo'n avontuur zou worden."

 

Bijzondere plek

Buwalda kwam op een bijzondere plek terecht, in een autonome regio die meer Zweeds dan Fins is. "Het zit een beetje apart in elkaar. Hier wordt hoofdzakelijk Zweeds gesproken en geografisch ligt het ook dichter bij Zweden dan bij Finland. Maar toch hoort het bij Finland. Al hebben ze wel een eigen vlag en een eigen parlement."

 

 

Drie dagen onderweg

Spelen in een uithoek van Finland heeft voor IFK Mariehamn, in 2016 nog kampioen van Finland, zo zijn consequenties. Uitwedstrijden zijn avonturen op zich. "Soms zijn we drie dagen onderweg. Spelen we in Helsinki dan gaan we de avond ervoor al met de nachtboot weg. Die doet er vijf uur over, dan slapen we aan boord. Vervolgens gaan we met de bus naar het hotel. Na de wedstrijd gaan we terug met de bus en de boot."

 

Maar voor wie dit al bijzonder vindt; het kan nog veel gekker. "Gelukkig zijn ze gedegradeerd maar vorig seizoen moesten we naar RoPS. Dat speelt in Rovaniemi, boven de poolcirkel. Dan nemen we de boot naar Turku, dat duurt vier uur. En daarna hebben we een treinreis van veertien uur! Direct na de wedstrijd nemen we de trein terug. Komen we midden in de nacht in Turku aan en gaan we naar een hotel, want de boot naar Åland vaart alleen 's ochtends.

 

"In Nederland denk je dat een uitwedstrijd bij FC Groningen ver is, maar ik weet wel beter. Door hotels te regelen probeert de club ervoor te zorgen dat je fit aan de aftrap verschijnt, maar dat lukt zeker niet altijd."

 

En toch kan het nog veel avontuurlijker, heeft Buwalda ervaren. "De nachtboot vaart momenteel vanwege de coronamaatregelen niet meer. Dus om in Helsinki te komen gaat de reis via Turku, hetgeen een enorme omweg met nog meer reistijd is. En laatst voer de boot vanwege een storm helemaal niet uit. Toen moesten we met een andere boot eerst naar Stockholm. Zaten we in totaal achttien uur op de boot en daarna nog vier uur in de bus."

 

Buwalda heeft zich in Finland tot basisspeler en aanvoerder opgewerkt. Toch gaat hij ervan uit dat zijn derde voetbaljaargang op Åland zijn laatste seizoen zal zijn. "Ik hoop dat er hierna iets anders komt, een stap omhoog. Het meest reële is dat ik in Scandinavië blijf, dat ik naar een club in Zweden of Denemarken ga. Lukt dat, dan ben ik terug op het niveau van het jaartje eredivisie bij NEC. Daar was het met mijn stap naar Åland tenslotte allemaal om te doen."