Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 24-09-2003 21:57:00

Bodde: Ik wil mijn tegenstander helemaal gek maken

Ferrie Bodde ("iedereen schrijft Ferry, maar er staat toch echt Ferrie in mijn paspoort") heeft veel weg van een onvervalst Haags Schoffie; die tongval, de branie en zijn brutale oogopslag. Maar Bodde komt uit Delft. Hemelsbreed een paar kilometer van Den Haag.

je merkt hier meteen dat je in een grote stad bent. De mensen zijn drukker. In Delft ken je zo’n beetje al je leeftijdsgenoten.’

Wanneer hij als jeugdspeler van Vitesse Delft tegen een Haagse tegenstander moest voetballen, bekroop hem angst. ‘Hagenezen, daar keek je tegenop. Daar voetballen was best eng. Datzelfde gevoel hebben tegenstanders nu als ze naar het Zuiderpark komen. Ik had het er laatst nog over met m’n ploeggenoot Robert van Boxel die van PSV is gehuurd. Die vertelde dat zelfs PSV met een angstig gevoel naar Den Haag Komt. Er kan hier een raar sfeertje hangen. Dat komt vooral door onze supporters, die zich in de loop der jaren hebben opgeworpen als een echte twaalfde man. Bij de uitwedstrijd tegen RKC zag het hele uitval geel-groen. Ze hebben constant herrie gemaakt. Zo hoort het toch? Ik weet ook wel dat er vroeger bepaalde dingen zijn gebeurd, maar daar mag je ze nu niet op afrekenen."



ADO Den Haag heeft iets weg van een Engelse club, vindt Bodde. Dat stadion, de supporters, maar vooral de beleving maakt dat hij een speciaal gevoel krijgt als hij het Zuiderpark binnenrijdt. "Overal in de stad zie je mensen in groen-gele shirtjes lopen. Of ze hebben van die vlaggetjes in hun auto hangen. Dat zie je toch nergens anders? Op de Open Dag werd zijn shirt met nummer 6 het meest verkocht. "Daar ben ik ontzettend trots op. Kennelijk spreekt het de mensen aan dat ik uit de buurt kom. De club is echt mijn tweede thuis geworden. Ik speel hier al vanaf mijn jeugd. Vroeger kropen we na afloop van de wedstrijd met z’n allen bij elkaar in de kantine . Ouders, spelers, tegenstanders. Altijd dikke pret."

Bodde stapte als B-junior voor het eerst Het Zuiderpark binnen. ‘Op de eerste training kreeg ik meteen een flinke schop. Zomaar. Dat was ik niet gewend bij Vitesse Delft, een heel nette club. Na die schop wilde ik direct naar onze trainer lopen, Rob Meppelink. Maar halverwege zei hij al: “Zo gaat dat hier, niet zeuren”. Als ik terugkijk op die periode kan ik niet anders zeggen dan dat ik een vervelend mannetje was, een druktemakertje. Trainer Bob Kootwijk heeft me eens na twaalf minuten gewisseld, omdat ik er met de pet naar gooide. Ik dacht: ‘Ik krijg toch geen contract hier. Den Haag was in die periode nou niet bepaald een club die jeugdspelers liet doorstromen. Ik heb in de jeugd vier trainers gehad en ze probeerden me allemaal hetzelfde bij te brengen. Bodde, doe eens normaal en ga je kwaliteiten benutten. Pas als derdejaars A-junior heb ik dat opgepikt. Van Kootwijk kreeg ik plotseling verantwoordelijkheid. Ik moest de leiding nemen en merkte dat eerstejaars naar me luisterden. Dat was de ommekeer."

De talentvolle aanvaller was inmiddels omgeschoold tot verdedigende middenvelder. Op die plaats komen zijn kwaliteiten het best tot hun recht: bikkelen als het moet, en pas als het kan een mooie opening verzorgen. Maar bovenal moet Bodde de nummer 10 uitschakelen, vindt hij. "Over mijn lijk dat hij scoort als hij tegenover mij staat. Met die gedachte ga ik het veld in. Daarbuiten ben ik best een aardige gozer, al zeg ik het zelf, Maar in het veld ontstaat er een andere Ferrie."

Hij vertelt over de busreis naar Waalwijk voor het duel met RKC. Als vergif werkten ze op hem in, de borden Waalwijk op de snelweg. 'Ik werd stil, de adrenaline gierde door mijn lichaam. Dat moest eruit. Dan wil ik de tegenstander helemaal gek maken. Er zullen veel voetballers zijn die mij irritant vinden. Dat neem ik op de koop toe. Ik maakte in de wedstrijd een overtreding op Petrovic. Hij zei: "Als je zo blijft voetballen, dan kom je er niet'. En voordat het eruit was, riep ik ouwe lul tegen hem. Stom, want ik heb juist ontzettend veel respect voor Petrovic. Maar in het veld verander ik gewoon compleet."

 

Daardoor heeft hij ook het stempel van kaartenpakker geregen. Daar ben ik me terdege van bewust. Aan de ene kant houden ze rekening met me. Ik merk steeds vaker dat ze in het veld mijn achternaam roepen. Zo van Hé Bodde, effe kappen. Dat is een goed teken. Ze moeten denken: Hé daar heb je die vervelende Bodde weer. Niet voor niets is Roy Keane mijn grote voorbeeld. Ik heb thuis een dvd van hem die ik vaak afspeel. Keane lost alles zó simpel op, prachtig om te zien. Maar soms gaat hij over de schreef en dat heb ik ook. Vorig seizoen heb ik zeven kaarten gepakt. Dat is te veel. Vijf gele kaarten dit jaar zou mooi zijn."

 

Zeker niet in de eredivisie, waar het spel sneller gaat en de aanvallers gehaaider zijn. Al na één competitieduel prijkt er alweer een gele kaart achter zijn naam. 'Ik raakte Rick Hoogendorp lichtjes op zijn schoen, maar hij sprong meteen op. Slim van Hoogendorp en dom van mij', erkent hij. Maar zo werkt het kennelijk in de eredivisie. Ik heb het idee dat het spel op dit niveau wat cleaner is. Vorig jaar in de Gouden Gids Divisie was het: haren trekken, nagels uitrukken en tikken incasseren. Dan liep je het veld af en zei je tegen je tegenstander': Zo, lekker gespeeld. Eredivisie-voetballers spelen wat meer met hun hoofd. '

 

Types zoals Bodde, die tegen FC Volendam zijn eerste eredivsiedoelpunt maakte, zijn schaars in Nederland. Zijn naam werd al met tal van clubs in verband gebracht. PSV volgde hem een tijdje ijntensieff, NAC, Vitesse en Willem II toonden interesse. Maar Bodde laat zich niet gekmaken. Daar krijgt hij ook de kans niet voor. Lachend:'Zit ik in de kleedkamer een beetje te zingen, zegt Mirano Carillho op zo'n zeurderige toon: "Ja, Ferrie, dat kan volgend jaar niet meer he, als je naast Kezza zit. Die wil dat je stil bent, haha". Ik ben heel benieuwd hoe het er bij een topclub aan toe gaat. Dat zou ik graag nog een keer willen meemaken. Wanneer dat is, weet ik niet. Ik denk dat ik er goed aan heb gedaan voorlopig hier te blijven. Het was beter twee jaar in de basis in de eerste divisie te spelen, dan in de eredivisie op de bank te belanden. Ik ben pas 21. Ik ben te koop, maar voor hetzelfde geld verleng ik na 2006 wel mijn contract als ADO in de subtop speelt en een prachtig nieuw stadion heeft. Voorlopig zit ik hier prima."