Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 15-07-1987 21:40:00

Bekerfinale 1987, FC Den Haag-Ajax 2-4 n.v.

'Als Cor Lems die bal er toch in schiet...'

door Dennis Jansen

Met het bekerduel ADO Den Haag-Ajax overmorgen (woensdag) in zicht vissen veel Haagse supporters herinneringen op aan de bekerfinale van 5 juni 1987. Plaats van handeling was het Zuiderpark, omdat geen burgemeester verder de eindstrijd in zijn plaats wilde hebben na ongeregeldheden eerder in het competitieduel met Ajax. In het strengbewaakte 'fort' stond FC Den Haag acht minuten voor tijd nog voor met 2-1 tegen het 'grote' Ajax van Ahan Cruijff. 'Wat wáren we dicht bij die beker.' Terug naar toen.

DEN HAAG | Ajax had grote namen, zeker, maar FC Den Haag dan? "We hadden een wereldelftal", zegt Pim van de Meent, de trainer van de ploeg die in 1987 de laatste (beker)finale speelde.

Bijna achttien jaar na dato lepelt Van de Meent tien van de elf namen in de basisopstelling van FC Den Haag moeiteloos op: "Stam in het doel, achterin Van Alphen aan de zijkant, Martin Al met Apie Lankhaar in het centrum. Op het middenveld Groenendijk, Otto en Lems. In de voorhoede Remco Boere, die altijd speelde, Karel Bouwens en ik dacht Tony Morley... Hebben we nog een vleugelverdediger over... eh... die donkere Angen...?"

Ja, die donkere Angen, nou ja, getint: Edwin Purvis dus. "O ja, die speelde op rechts en Van Alphen op links. Het was een sterk collectief met een goede as, een mix ook van jong en oud. Tactisch ijzersterk én met Haagse bluf."

Dat 'ijzersterke Haagse bluf-team' nam het die eerste vrijdag van juni 1987 op tegen een ploeg die een klein maandje eerder de Europacup II had veroverd. Dus winst of verlies in de nationale bekerstrijd: FC Den Haag mocht sowieso Europa in.

Wie de opstelling van het Ajax van destijds doorspit, ontdekt grote namen: Winter, Rijkaard, Wouters, Mühren, Bergkamp en niet te vergeten Marco van Basten. De topscorer zou in die zomer Ajax verruilen voor AC Milan. De trainer van Ajax? Ene Johan Cruijff.

Van de Meent weet het nog goed: "Drie kwartier voor de wedstrijd moesten de trainers bij de scheidsrechter komen. Daar moest uitgemaakt worden welk doel we zouden gebruiken voor de penalty's. Mocht de strijd in een gelijkspel eindigen."

"De voorzitter van Ajax, Ton Harmsen, was daar ook bij. Hij zei tegen Cruijff: 'Johan, jongen, waar hébben we 't over! Een gelijkspel... Hier?' Johan zei niks, ik ook niet, maar ik dacht wel: als wij straks die beker pakken, ga ik na afloop even naar die Harmsen toe en zeggen: 'Ajax? Waar hébben we 't over?' Helaas, ik ben niet langs geweest. Het heeft niet zo mogen zijn, maar wat wáren we dicht bij."

DE VOORGESCHIEDENIS

Cor Lems: "Een volle Kuip zou natuurlijk het mooiste geweest zijn. Maar geen stad wilde die finale hebben. Eigenlijk wisten we een paar dagen van te voren pas dat we in het Zuiderpark zouden spelen. En daar mochten dit keer maar achtduizend man in."

Alfons Groenendijk: "Terwijl er in die tijd gewoon 20.000 mensen zaten als Ajax, PSV of Feyenoord op bezoek kwam."

Lems: "Over het vak van Midden-Noord hing alleen een vlag. Achtduizend of twintigduizend toeschouwers, dat scheelt nogal wat. Er hing een heel kille sfeer."

Heini Otto: "Het was gewoon een bizarre vertoning."

Van de Meent: "Het Zuiderpark was een fort. Alles was afgezet, overal politie. Nu zeg ik het met een glimlach, maar wat ik daar in Den Haag allemaal heb meegemaakt...

Peter Koelewijn: "Ik heb toen op de middenstip nog een paar liedjes gezongen om sfeer te brengen."

CUPFIGHTERS

Lems: "We hadden Feyenoord-uit ook uitgeschakeld voor de beker. FC Den Bosch, dat een goed team had, in de halve finale."

Heini Otto: "En het seizoen daarvoor hadden we ook de halve finale bereikt. Als clubje uit de eerste divisie. Wij waren echte cupfighters."

DE WEDSTRIJD

Groenendijk: "We deden niet onder voor Ajax dat wel voorkwam. Ik meen door Bosman."

Lems: "We keken niet op tegen Ajax, we hadden ze in het Olympisch stadion óók verslagen. Nu waren we minimaal gelijkwaardig."

Arnold Mühren: "Nee, we hadden het niet gemakkelijk, FC Den Haag had een aardig team. Ons team telde goede spelers, maar jong en ook wíj waren géén kampioen geworden."

Lems: "Remco Boere maakte 1-1, Toney Morley zelfs 2-1."

HÉT MOMENT

Otto: "En toen kreeg Cor Lems vlak voor tijd die ver-schrik-ke-lijk-e kans."

Groenendijk: "Ik weet het nog goed. Ik onderschepte de bal en gaf 'm aan Cor."

Lems: "En ik schoot 'm gewoon goed in. Ik telde 'm al. Maar de bal kwam onder de hand van Menzo en bleef twee meter voor de doellijn nog liggen."

Groenendijk: "Volgens mij kwam die bal onder z'n kont of zo. Een miraculaueze redding in ieder geval."

Stanley Menzo: "Redding? Sorry, maar ik kan me 't écht niet herinneren."

Groenendijk: "Als Cor die bal er in schiet, is het 3-1 en pakken we die beker. Geloof me, het zou niet eens onverdiend geweest zijn."

Otto: "We waren héél erg dichtbij het winnen van die beker."

Lems: "Ik was er toen en ben er eigenlijk nu nóg schijtziek van. Dat moment heeft weken door m'n hoofd gespookt. Ik heb de band van die wedstrijd nooit meer terug willen kijken."

Van de Meent: "Lems kon eigenlijk niet spelen, was langdurig geblesseerd geweest aan zijn knie. Een fitte Cor Lems had die kans benut."

Lems: "Kort na die kans werd ik gewisseld en kwam Frans Danen voor mij in het veld. Mijn directe tegenstander in dat duel was Arnold Mühren geweest. Die wist wel hoe ik de duels inging. Als ik op 'm afkwam, speelde hij de bal af. Frans Danen was anders. Hij was nog niet in het veld of Mühren was 'm al voorbij. Daardoor stond onze rechtsback tegen twee man, moest hij kiezen en kon Rob Witschge de voorzet geven, waaruit John Bosman de 2-2 scoorde."

DE VERLENGING

Otto: "In de verlenging zaten we er doorheen."

Van de Meent: "Die gasten hadden alles gegeven. Het zat er niet meer in."

Lems: "Ik zat op de bank, was bloednerveus, maar wij kregen geen kansen meer en Ajax twee. Ze gingen er in ook. Ik dacht Van Basten."

Otto: "Twee keer, ja. Ik moest hem bewaken, maar ik was ter hoogte van de middenlijn bij 2-3. Daar leed ik balverlies. De 2-4 ontstond, meen ik, uit een identhieke situatie."

SHIRTJES RUILEN

Lems: "Na afloop mochten we geen shirtjes ruilen."

Van de Meent: "Dat had de voorzitter op de training al gezegd. De club was in geldnood."

Lems: "Toch hebben we het gedaan. Ik ruilde mijn shirt met Silooy. Het heeft jarenlang in de schuur gelegen."

Otto: "Ik kreeg 'm van Arnold Mühren. Ik heb het nóg."

Mühren: "En ik heb 'm nog van Heini. Dat is wel grappig, want we zijn nu collega-trainers bij Ajax."

Menzo: "Ik heb mijn shirtje aan de scheidsrechter gegeven, Van Swieten. Toen al waren er tijdens de wedstrijd spreekkoren, maar Van Swieten kwam een paar keer naar me toe. 'Niks van aantrekken, hoor', zei hij. Dat vond ik heel apart en fijn."

Lems: "Maar onze shirtsponsor kon trouwens tevreden zijn, want een dag later stond er een elftalfoto in de krant van Ajax. Met de spelers in shirtjes van FC Den Haag..."