Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 18-09-1952 20:30:00

Bauman heeft Tabak van Professionalisme

En is, als elke teruggekeerde prof, beste propagandist voor amateurisme

Behalve Joop Stoffelen, de ex-aanvoerder van het Nederlandse elftal, voelt ook de oud-ADO-speler Toon Bauman. die zoals we reeds meldden. onlangs uit Frankrijk is teruggekeerd, er niets meer voor als prof-voetballer uit te komen. Ook voor hem heeft het beroepsvoetbal voorgoed afgedaan. Bauman komt weer regelmatig op de training van ADO. maar In sfwachting van het besluit van de KNVB Inzake teruggekeerde profs kan men hem natuurlijk nog niet opstellen. De Hagenaar is twee jaar aan Nantes, dat de Franse tweede divisie speelt. verbonden geweest. Over zijn belevenissen vertelde hij volgens de Msb het volgende. Het leven van een prof in Frankrijk is helemaal niet to slecht als de man er tenminste geboren en getogen is. Maar als buitenlander, vooral uit het „verwende" holland, ondervind je de levenswijze op den duur als iets dat je bepaald gaat tegenstaan. Ronduit vertelde hij ons, dat hij het in de provinciesteden van La Douce France maar een „ouderwetse" bedoening vond (om een zacht woord gebruiken).

Vooral zijn vrouw, op en top gewend aan en ingesteld op de Nederlandse toestanden en opvattingen werd het verblijf Nantes op den duur onverdraaglijk. Vandaar dan ook dat mevrouw Bauman na één jaar al in de vorige zomer uit Fankrijk weg trok en zich in een eigen flatje aan de De la Reyweg in Den Haag nestelde, Haar man kwam dan bij tussenpozen over, maar op die manier kwam er van enige huiselijkheid uiteraard weinig terecht. En Toon is een jongen die daarop juist bijzonder gesteld is. De doorslag heeft eigenlijk de komst van de baby gegeven, want toen wilde zijn vrouw helemaal onder geen beding meer naar Frankrijk terug.


Dat zou dus voor Bauman. als hij had bijgetekend, een naargeestig leven in pensions en hotelletjes hebben betekend, met in de vrije uren een verveeld rondhangen in een niet bepaald mooie of gezellige stad, Geen wonder dus, dat Bauman na de twee jaren van zijn contract maar bitter weinig meer voor het professionalisme zoals hij het moest beoefenen voelde.

Overigens. Nantes betaalde goed, het beste van alle tweede-divisie-clubs (en dat wil wat zeggen, want door gebrek aan belangstelling, vooral als er een wielerwedstrijd in de buurt is zijn verschillende clubs in een noodlijdende positie beland) maar je moet er ook wal voor doen En dat doen betekent meestal hard voetbal.


'Bewaker" '

"Ik had bijvoorbeeld de opdracht als spil de middenvoor van de tegenpartij constant te bewaken. Als hij rechtsback ging spelen moest lk ook daar bij hem blijven. Op die manier ging alle lol eraf aan het stopperen heb ik dan ook een broertje dood gekregen...."


Dat "harde" voetbal, vooral in de tweede divisie gaat het er behoorlijk rauw aan toe. kostte Bauman amper na zijn start als prof al een gebroken neusbeen. Zijn collega Jan van Geen brak zijn kuitbeen, kortom dergelijke ongevallen zijn warempel geen buitenzinnigheden in het Franse profvoetbal.


En tot slot komt er nog bij, zoals Toon Bauman met nadruk beweert, dat het hele plezier van het voetballen er volkomen afgaat zo gauw je prof bent geworden. Nantes was het eigendom van een schatrijke directeur van een ijzerindustrie, die voor zijn geld ook het recht had gekregen de lakens uit te delen. Dat zijn van die dingen, die op den duur ook gruwelijk gaan tegenstaan.

Bauman trapt nu rustig z'n partijtje op de avonden, dat ADO traint. Hij is weer terug tussen zijn oude vrienden, met wie hij twee jaren geleden alle lief en leed heeft gedeeld op het voetbalveld.en hij heeft nu pas weer echt plezier in het voetballen gekregen. "ik zou met mijn jaren nog een behoorlijke tijd mee kunnen. Als ze op 27 september (de jaarvergadering van de KNVB in Utrecht) maar geen vonnis over ons vellen. Want dan komt er nooit meer iets van...."