ADO te goed voor de onderste, Stormvogels niet goed genoeg voor de bovenste

"Als je het mij vraagt", zei de voorzitter van Stormvogels ons na afloop, "dan heeft de slechtste ploeg gewonnen" en wij zijn van mening, dat dhr. Bremerkamp daarmee de ontmoeting Stormvogels-ADO volkomen juist getypeerd heeft.

Wij waren eigenlijk meer voor Stormvogels dan voor ADO naar Velsen getrokken. De Hagenaars zien wij zo vaak en de resultaten der Vogels keurige overwinningen op Ajax en Sparta waren opvallend genoeg om ons nieuwsgierig te maken naar het spel van deze IJmuider club, die in de nationale portier Piet Kraak zo’n hecht fundament heeft.

 

 

Inderdaad heeft Kraak ook gisteren weer voortreffelijk gekeept: sterk en fel geconcentreerd en met inzet van al z’n stoerheid en lenigheid. Maar er is nóg een peiler, waarop het Stormvogelshuis rust: Arie Schoorl, de rustige, maar in het doelgebied steeds tegenwoordige stopperspil der gastheren. Twee voetballers een beetje aan de schrale kant voor een ploeg met koplopersallures, ook al mogen wij bij vlagen de linksbinnen De Boer mede tot de uitblinkers rekenen. De rest is matig tot zeer matig en het harde werken van het gehele elftal vergoedt veel, doch uiteraard niet alles. Zodra de omstandigheden een weinig moeilijk werden harde wind en gladde bal bleek de onmacht van de rest van het elftal, om voetbal te laten zien, dat het aankijken waard was. De ontzaglijk-sjouwende kanthalves Snoek Sr. en Snoek Jr. deden het nog het minst slecht, maar verder was het heel bescheiden, wat er te zien werd gegeven.

 

 

 

ADO speelde ontegenzeggelijk beter voetbal. De Hagenaars waren technisch duidelijk de meerderen en buiten dat op het middenveld ook wel degelijk uit. De oude' kwaal der schotloosheid heeft hen echter weer danig parten gespeeld, vooral in de Ie helft, die zonder doelpunten verliep De weer eens geprobeerde V. d. Steeg bleek als midvoor volkomen uit de toon te vallen en hoe aardig de rechtervleugel ook telkens weer doorbrak, nimmer resulteerde er een schot uit, dat gevaar voor Kraak inhield. Na de pauze kreeg ADO de wind mee, hetgeen na de veldmeerderheid vóór rust een vingerwijzing naar de komende overwinning leek. Maar zeer kort na de hervatting deed de IJmuider midvoor Goedhart (die vroeger een goede halfspeler is geweest, maar in de stormlinië verloren rond liep) z’n enige goede daad door van minstens 20 meter een enorme kogel te lossen, die doel trof. 

 

 

 

Het vreemde was, dat ADO, dat drie kwartier tevergeefs storm gelopen had, nu ineens het juiste antwoord klaar had: Timmermans kogelde een vrije schop onvervaard in, zelfs voor Kraak onhoudbaar. In deze periode, kort na rust. leefde de strijd op, maar helaas zakte het peil aldra weer terug tot de twijfelachtige kwaliteit van het hard lopen en dito trappen meestal naar een tegenstander.

 

 

 

Haagse voorhoede had door uitvallen van Van der Steeg kracht gewonnen, want nu was De Jong midvoor gaan spelen en Rosmalen rechtsachter en daardoor had in elk geval voorhoede aan kracht gewonnen. Geschoten werd er na rust ook wel op Kraak maar juist niet goedgenoeg om hem te passeren. Op miraculeuzwist stopte Kraak kogels van Loof e, Clavan en Timmermans En toen het Haagse offensief even afzwakte, kwamen er zowaar nog kansen overzijde. Schoorl kwam een vrije schop te nemen, die keihard tegen de paal belandde, en even voltrok zich het drama aan aan ADO toende IJmuider linksbuiten Van Opbergen, die vrijwel niet gepresteerd had. een duel, een duel met Bauman won en Niezen van dDichtbij passeerde.

 

 

 

Conclusie: een onverdiende nederlaag voor ADO. Weliswaar hebben zij schuld aan hun onproductiviteit, maar terwijl Kraak de geluksgodin vlak achter zich moet hebben geweten, tobde Niezen met pech. Het was logischer geweest, als de uitslag andersom was geweest. Inmiddels zien wij in Stormvogels geen ploeg voor de bovenste, in, ADO geen team voor de onderste plaats.