Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 19-09-1955 19:51:00

ADO-schare verliet het Zuiderpark met een minimale zege op zak

Arnhemse (Hool) bomen waren moeilijk te vellen, maar het lukte toch.

Theo Timmermans - in judo-greep gevloerd - benutte penalty maar hem werd er ook een onthouden

Men kan bij ADO weer (Haagse) torenhoog springen. De beide punten zijn binnen en als u nu een blik op de ranglijst waagt, zult u zien dat de rood groenen er niet heel goed voorstaan.

Maar, wat heeft het een moeite en pijn gekost Vitesse te vellen. De Arnhemse (Hool)bomen
waren wel heel moeilijk.om te krijgen pas in de tweede helft van deze strijd , die het publiek zeker niet de overtuiging zou hebben geschonken, dat het Hoofdklasse voetbal synoniem voor klassevoetbal is, kwamen er Haagsedoelpunten. Tweestuks waarvan één  het kwaliteitstempel verdienden en de andere een presentje was van de Vitesse-defensie, die Theo Timmermans in een soort judo-greep tegen het groene tapijt vleijde, hetgeen scheidsrechter Tuinenburg natuurlijk niet kon tolereren. Het werdt zo 2-0, omdat Theo zelf de strafschop, waarnam en nadien stond de Haagse winst nog er op wankelen. Direct na die tweede Haagse goal kregen de Arnhemers hun treffer -dat geschiede heel kort voor tijd - en toen werd er nog een aanvalsklep van bij de gasten opengezet. Daaruit werden alle laatste restjes spirit, die de geelzwarte ploeg nog had op te brengen geloosd, zodat ADO benauwde minuten tot slot beleefde. Het bleef evenwel 2-1,  doch tevredenheid over de uitslag straalde nu niet bepaald van de Haagse gezichten af. Met hangende hoofden verliet de ADO-supporterschare het Zuiderpark. En die houding is er wel het beste bewijs voor, dat men ook  bij de thuisclub over het vertoonde spel niet bijster te spreken was.


Vierkante meter spel te doorzichtig
ADO had het kunnen weten dat Vitesse een ploeg is die zich niet laat buigen De Arnhemmers kunnen alleen maar gebroken worden en het aanvalsspel als mokerslagen dat daarvoor nodig is kon ADO niet opbrengen. Er werd veel te zelfzuchtig gespeeld te veel „gepingeld. Alles werd afgewerkt op de vierkante meter en in het doorbreken vanzulke combinaties waren de Arnhemmers best thuis Steek er maar een been tussen of zet de spelers netjes van de bal af en alle gevaar is geweken Nu gingen de Vitessenaren wat dat laatste betreft nog al eens buiten hun boekje en zij gebruikten heel vaak teveel lichaamskracht.

Steeds daarvoor fluiten gaat ook niet want dan wordt een ontmoeting kapot geblazen. En zo zag scheidsrechter Tuinenburg nog wel eens dingen door de vingers die feitelijk wel bestraft hadden moeten worden. Het bleek al heel gauw na het begin dat noch Theo Timmermans noch Rijnvis -waarnaar Max Merkel speciaal eens was komen kijken- de ADO-aanval op toeren kon brengen.
Bepaald gevaarlijk is de Haagse aanval in de eerste helft dan ook niet geweest De hachelijkste momenten voor doelman Larnie kwamen al in het eerste kwartier. Maar Heyn verleende assistentie op de doellijn toen Theo op een corner van John Mansveld vuurde en Rijnvis zocht het doel enkele malen op een andere plaats.


Dat er in die eerste helft van een ADO-overwicht sprake was demonstreerden de cornercijfers die duidelijk in ’t voordeel van ADO uitvielen 5-0. En afgaande op de zegswijze dat en corner een halve goal is had ADO die eerste 45 minuten dus met een goede voorsprong moeten afsluiten.   Dat gebeurde niet al verwonderden wij ons er sterk over dat de referee in de 23e minuut niet naar de beruchte witte stip wees. Een Mansveld — Rijnvis-combinatie belandde toen bij Theo Timmermans die alleen nog maar goedgericht behoefde te schieten doch in dat streven werd belemmerd door een Vitesseman die Theo letterlijk en figuurlijk op de nek zat. Geen strafschop evenwel en ook geen goal voor rust.

Zonder werk
Ook Vitesse kwam In die periode voor de thee namelijk niet tot een treffer Het vreemde van de Arnhemse voorhoede was dat de snelste man, Dick Herberts, nog al eens werkloos werd gelaten en de drukwerkende linkervleugel v d Horst — v Male (de laatste was ongetwijfeld de beste troef die Vitesse bezat) in Scherpenisse die met niets aflatende ijver zwoegde zijn mannetje had gevonden.

Midvoor Huiberts bleef bovendien te veel in gezelschap van spil Jans wiens afwerkingsmethoden — te hoog te hard en daardoor slecht geplaatst -ons nog steeds niet konden bekoren. Maar goed daardoor brokkelde ADO’s defensie niet af en dat was —nu er geen Haagse treffers kwamen al een hele geruststelling. Weliswaar begon de tweede helft met een stevige druk van de ADO-voorhoede op de Vitesse-veste maar dat er in het weinig effect-sorterend spel nu zo maar wat doelpunten zouden zitten konden wij nog niet dadelijk zien Het verbaasde ons dan ook werkelijk dat Theo Timmermans in de 6e minuut opeens een ouderwetse flits uit de benen liet schieten de Vitessenaren totaal overblufte en toen Rijnvis de gelegenheid gaf ditmaal het doel op de juiste plaats te zoeken. Dat Alex eerst de bal voor zijn linkerbeen moest "„frommelen" zal niemand hem kwalijk hebben genomen, want hij trof met een hoogte-zoekend schot de roos

Snel gedoofd vuurtje
Er kwam toen ook dadelijk weer iets meer sfeer in het Zuiderpark. Uit de 8000 kelen galmden weer de aanmoedigingskreten die evenwel hun uitwerking misten ADO scheen tevreden te zijn en wetende dat de Arnhemmers toch niet bij machte waren de bakens te verzetten doofde  het energievuurtje al heel snel.

Tot de 40e minuut sleepte de strijd zich toen voort naar een einde dat op een 7-0 uitslag leek. Leek want de val van Theo Timmermans en de benutte penalty waren voor Vitesse nog juist een prik om in de laatste minuten te laten zien dat deze strijd niet alle krachten had opgeëist. Hadden tevoren Dick Herberts (kopbal rakelings over) en Van Male met een (fraai gestopt) schot nog eens bewezen dat zij inderdaad de beste en actiefste voorhoedespelers in ’t Arnhemse kamp waren zij waren niet betrokken bij het tegenpunt van hun elftal. Dat stoofden v d Horst met een goed-getrokken voorzet en midvoor Huiberts met het beslissende schot klaar. Het werd met die 2-1
stand en nog slechts enkele minuten te spelen zowaar ook nog „knijpen voor alles wat ADO was dat tenslotte opgelucht (maar weinig voldaan) naar huis kon trekken met in het (voetbalde de wetenschap dat het beter was om ditmaal alleen maar op de puntjes te letten en de rest maar gauw naar de historie te schuiven