Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 01-09-1930 19:30:00

ADO met 2-0 geslagen door Fortuna Dusseldorf

De Duitschers hebben het, wat het weer betreft, hier in 't Haagje beter getroffen dan in Amsterdam. Daar werd gespeeld in een tropische hitte en hier leende de temperatuur zich wel voor voetbal.

De temperatuurdaling had ook haar invloed laten gelden op de publieke belangstelling. We gelooven niet, dat, als de thermometer net zoo hoog had gestaan als Zaterdag, er zooveel toeschouwers waren geweest. De verwachtingen waren hoog gespannen.

De kampioen van West Duitschland op bezoek, die het Amsterdamsche Ajax met niet minder dan 5-1 verslagen had, dat alles beloofde heel wat. En het is voor den neutralen toeschouwer ook een heel aardige wedstrijd geworden. De stoere bezoekers lieten zien, dat zij heel wat van voetballen af wisten. Over alle linies vertoonden zij een goed sluitend samenspel. De voorhoedespelers waren allen flinke doorzetters, die hun verstand lieten werken. Vooral de kleine linksbinnen toonde zich een uitstekend speler: hij was snel, had een goeden kijk op het spel en bezat een uitstekende balcontrole.

Door zijn schitterend spel was de geheele linkervleugel beter dan de rechter-dito. De beide doelpunten werden ook door den linksbinnen gemaakt. Eigenaardig was, dat de linksbuiten den bal steeds iets naar achter voorzette, zoodat de keeper van de tegenpartij nooit kans kreeg om een voorzet te onderscheppen. Een goed voorbeeld voor Hollandsche vleugelspelers!  

De middenlinie toonde verdedigend en aanvallend een flink geheel en achterhoede en keeper waren ook terdege voor hun taak berekend. Er was, vooral na rust, voor de in 't blauw gestoken ADO-ers geen doorkomen aan.

Voor den echten ADO-aanhanger was de wedstrijd echter een groote desillusie. Want de rood-groenen maakten een ongeoefenden indruk. In het eerste halfuur viel dat niet z0 op, want toen vergoedde het enthousiasme veel, maar toen dat wat begon te luwen, kwamen er talrijke fouten te voorschijn. De grootste fout was wel het plaatsen; dit geschiede zoo onbesuisd en slordig, dat de bal maar een enkele maal terecht kwam, waar hij wezen moest. Zelfs Wim Tap, die toch anders den bal wel kan aangeven, bezondigde zich nu keer op keer aan verkeerd plaatsen. En daar hij zijn gepingel nog niet opgeeft en de Duitsche verdediging hem geen moment vrij spel liet, liep hij steeds vast. Breitner echter, die anders opvalt door slecht plaatsen, viel nu op door goed aangeven, 't Was nog niet heelmaal zooals het feitelijk wezen moet, maar er was toch een heele verbetering te bespeuren.

Dat belooft dus wel wat, temeer daar hij nog steeds het juiste ogenblik van aanvallen weet te kiezen. De keeper en achterhoede voldeden wel, af beging Quax een groven blunder, door even na rust den bal te laten vallen, waarna de Duitsche linksbinnen hem in 't net deponeerde. De middenlinie was verdedigend wel voldoende, maar aanvallend ontbrak er heel wat aan en de voorhoede kon juist zoo'n steuntje niet missen, want niet een van de voorhoedespelers maakte nu een bepaald schitterende indruk. Wel verscheen Stokman een paar maal voor den Duitschen keeper, maar toen schoot hij recht in zijn handen. En na rust kopte hij tegen den paal, dit had wel een tegenpunt kunnen zijn. Maar overigens wist de Duitsche verdediging met de ADO-aanvallen wel raad. De wedstrijd, die door den heer Wey geleid werd, eindigde dan olk in een Duitsche 2-0 overwinning.