Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 30-11-1942 12:00:00

ADO deelt punten met de Volewijckers 3-3

Spannende strijd met een "wild"slot
De film, die gistermiddag m het Zuiderpark draaide, had een sensationeel verloop, vooral het laatste deel bracht ongekende spanning, waarbij het daverend slot in het kader van een wild-west-vertooning geen slecht figuur zou hebben geslagen.

Het doelpunt, eenige oogenblikken vóór het einde, door J. Eversteijn gescoord, bleek n.l. de vonk uit het hoogspanningsnet van het publiek te zijn. Er ontstond vlak voor ons een formeele rammelpartij onder de toeschouwers, waarbij het vrouwelijke element zich allerminst onbetuigd liet. Een en ander werd gelukkig in de kiem gesmoord. Toch moest een der medestrijdenden van het "zwakke" geslacht van het terrein worden gesjouwd, om op het biljart van de A.D.O.- bar tot het normale leven te worden teruggebracht.....!


Met dat al heeft de thuisclub zich door de benjamins aardig in de kaart hebben kijken en het had maar 'n haar gescheeld of de landskampioenen waren beide punten kwijt geraakt.

Dat dit niet gebeurde dankt zij aan den A'damschen midhalf Konradt, die zoo welwillend was met een onhoudbaar schot z'n eigen doelman te passeeren. Het heftig offensief, door onze stadgenooten in de tweede helft ontketend, liep geregeld dood op het drie-back-systeem van de gasten, die hun tegenstanders door resoluut ingrijpen geen kans gaven hun gewone spel te ontplooien. Daarbij kwam nog dat de uitvallen der Amsterdammers door het slordig spel van de Haagsche achterhoede zeer gevaarlijk bleken en menige angstkreet aan het opgewonden publiek ontlokten. Ons inziens kregen de Hagenaars dan ook door dit gelijke spel meer dan zij verdienden.

Scheidsrechter Twisterling hield de touwtjes strak en voorkwam hiermede binnen de lijnen, wat zich daarbuiten wèl afspeelde

 De wedstrijd.

Na het gebruikelijke terreinverkennen wordt de thuisclub het eerst gevaarlijk. Het is de kleine Neuteboom, die zich een paar malen aardig vri jspeelt, doch zijn goede voorzetten worden door het aarzelend binnentrio niet benut. Het stopperspilsysteem van de gasten biijkt vooral voor Piet Eversteijn een geduchte handicap. Practisch komt deze speler er niet aan te pas De zwervende Roozenburg tracht daarom de rol van spelverdeeler over te nemen, hetgeen hem aanvankelijk goed gelukt. Nadat een slecht gericht schot van J. Eversteijn doelman Volgers niet verontrust, komt Roozenburg met den bal naar voren, passeert een paar tegenstanders en schiet dan van tamelijken afstand hoog en hard in de Amsterdamse touwen. Na pl.m. 10 min. leidt A.D.O alzoo met 1-0.

Na dit doelpunt komen de Amsterdammers wat meer in den aanval en nu blijkt dat de Haagsche achterhoede zeer goed te passeren is. Bij een onschuldigen aanval laat Kok een teruggespeelden bal uit z'n handen vallen en vóór hij gelegenheid heeft zijn fout te herstellen, verschijnt de A'damsche middenvoor De Jongh ten tooneele om met een kalm tikje de gelijkmaker In het net te deponeeren, 1-1.

Dit onverwacht succes stimuleert de Volewijckers tot grootscher daden. Met goed open spel wordt de Haagsche achterhoede uit d'r verband gerukt. Een duel tusschen Ben Tap en H. Smit wordt door den Amsterdammer gewonnen, die onberispelijk den bal voor het doel mikt, waar de toestormende de Ruiter met een schitterenden kopbal z'n club de leiding geeft 1-2.
Groote verslagenheid heerscht bij het Haagsche publiek, dat moet toezien hoe haar favorieten geleidelijk in de verdediging worden gedrongen. Verkeerd opstellen van Choufour geeft den vrijstaanden de Jongh voor de zooveelste maal een goede kans. Geheel onbedreigd stormt de Volewijcker op Kok af, die uitloopend nog tracht te redden, maar tot groote wanhoop van het publiek ook hierin faalt, waardoor de bal voor de derde maal in de Haagsche touwen verdwijnt, 1-3. Tot aan de pauze blijven de gasten In de meerderheid en ontkomt het Haagsche doel nog enkele malen aan doorboring. Met veel kunst- en vliegwerk kunnen de Jong en Choufour de situatie meester blijven, waarbij eerstgenoemde zelfs een hard ingeschoten bal van de doellijn moet wegtrappen.

De tweede helft
De tweede helft  begint met een geweldig offensief van A.D.O., dat voor de verandering doelman Kok heeft vervangen door Niessen. Aangemoedigd door het talrijke publiek stormen de rood-groenen onophoudelijk op de Amsterdamsche veste af. Een felle doelworstellng brengt de eerste sensatie, men kan geen wijs worden uit het gewriemel van beenen en armen, doch tenslotte wordt de bal het veld weer ingewerkt. Door te ver opdringen van de A.D.O.-backs zijn de uitvallen van de Volewijckers ook niet van gevaar ontbloot en moet Niessen in het Haagsche doel al zijn talenten aanwenden om zijn heiligdom vdor doorboring te behoeden. Zoo ontstaat dan een strijd zóó spannend en fel dat wij handen te kort komen om alle heldendaden aan de vergetelheid te ontrukken Ben Tap zit overal waar gevaar dreigt en stuwt met bewonderenswaardigen ijver en enthousiasme zijn voorhoede ten aanval Het publiek brult om een doelpunt. Een voorzet van Hartman wordt door J. Eversteijn goed ingekopt, maar Volgers redt zeer verdienstelijk. Bij een vinnige doelworstellng knalt Hartman naast den paal. Zelfs de bal kan het niet langer meer volhouden en onder groot gejuich barst het ronde ding uiteen De eene sensatie volgt de andere in steeds vlugger tempo op.

Door missen van de Jong, komt diens A'damsche naamgenoot plots alleen voor Niessen. doch het schot vliegt hoog over de lat. De gasten raken langzamerhand uitgespeeld, maar ook bij onze stadgenooten doet de vermoeienis zich gelden, totdat bij een plotselingen aanval van P. Eversteijn de Volewijckers-midhalf Konradt het ieder verkeerd op z'n schoen krijgt en enorm hard in eigen doel knalt 2-3 Dit presentje doet alle hoop herleven. A.D.O. vecht om den gelijkmaker. Van behoorlijk spel is geen sprake meer. Men trapt holt en sjouwt met een élan een betere zaak waardig. Bij een hoekschop komt zelfs Choufoer een handje helpen. Het publiek verkeert  in hoogspanning. Ben Tap moet even voor het einde een vrijen trap nemen. Hoog zweeft de bal voor het A'damsche doe. Een geweldige sprong van J. Eversteijn, een felle kopstoot en een donderend gejuich alom, kondigt de gelijkmaker aan, waarna het eindsignaal van den scheidsrechter aan alle spanning een einde maakt.