ADO bracht aan het licht dat dit Sparta geen Kampioensploeg is

Het Haagse Zuiderpark heeft eindelijk weer eens een strijd gezien, welke bij vlagen herinnerde aan ADO's hoogtijperiode in de jaren '41-'42, toen de rood-groenen tot tweemaal toe kampioen van Nederland werden.

ADO heeft bewezen, dat het herstel tegen VSV, vorige week ingezet, niet van tijdelijke aard is geweest, maar dat de club de magere periode van de eerste competitiehelft inderdaad te boven is. Nu heeft Sparta het de Hagenaars in zoverre niet moeilijk gemaakt, dat de Spartanen een vorm toonden, welke niet in overeenstemming is met de hoge ranglijstpositie. ADO was, twintig minuten in de 2de helft uitgezonderd, steeds de sterkere en indien enkele Hagenaars niet zo schromelijk bij de afwerking gefaald hadden, was Sparta er aanzienlijk ongunstiger van af gekomen.

 

 

De roodgroenen hadden Timmermans als rechts- en Clavan als linksbinnen en met de geroutineerde Loof op volle toeren, hadden de Hagenaars daardoor eeri raiddenveldbezetting, welke verre superieur was aan die der Rotterdammers. Steeds stuwden de beide internationaals hun medevoorwaartsen op en reeds kort na het begin kreeg Neuteboom ditmaal de zwakste man in een voorhoede, die van Beek als rechtsbuiten had, een experiment, dat nog eens herhaald mag worden – een vrije kans, waarbij de paal de verkeerdiiitvallende Landman te hulp kwam. Naarmate de tijd verstreek werd de geest vaardiger over de ADO-ploeg. Steeds scherper werden de throughpasses en toen Neuteboom nog eens zijn zwakke punt (het schot) gedemonstreerd had, door na nog een misser van het rechter verdedigingsblok der Spartanen opnieuw mis te schieten, bediende Clavan Timmermans en toen de internationaal zich moeizaam van 2 Spartaanse belagers ontdaan had, gaf hij van Dam een zuivere pass. En deze Van Dam. die nog heel veel leren moet. maar gelukkig ook heel ijverig is, kogelde onvervaard hoog in en zelfs Landmans klasse schoot hier te kort. Dat was I—O »n als Van Dam even later mee opgelopen was met Neuteboom, toen deze Landman bedreigde en de Spartaan vallend de controle over de bal even verloor, dan had ADO met 2-0 de leiding gehad. ADO speelde waarlijk uitstekend in deze periode en liet is opvallend hoe Clavan bezig is, een voortreffelijk clubspeler te worden in tegenstelling tot enkele maanden geleden, toen hij in zijn club een veel mindere vorm toonde dan in de nationale ploeg.

 

 

Sparta viel nogal tegen. Nu Terlouw wat van z’n oude zekerheid kwijt is, schijnt de hele ploeg terug te vallen tot een zekere middelmatigheid, welke waarschijnlijk onvoldoende is om het afdelingskampioenschap te veroveren. Landman was goed, maar de backs Wenneker en v. d. Water, vooral de laatste, grepen er wel eena naast, terwijl er van de voorhoede, nu Den Boer onder de verwachtingen bleef, niet veel uilging. De actiefste was nog de binnenspeler Benningshof, die na een half uur in de 2e helft ook het doelpunt, dat de gelijkmaker betekende, scoorde.

 

 

Sparta had geen lange adem

Sparta's offensief na rust was met deze goal afgesloten. Men scheen zich neer te leggen bij het bereikte, voorlopige resultaat. ADO echter trok onmiddellijk weer fel ten aanval duidelijk blijk gevende, op winst te spelen en nauwelijks had Sparta gelijk gemaakt of ADO scoorde opnieuw. De goal was niet half zo mooi als de eerste. Timmermans manoeuvreerde alleen door de Rotterdamse defensie, liep er vast op enige verdedigers, maar de bal sprong voor de voeten van de meegelopen Van Dam. die van dichtbij scoorde (2-1).

 

 

Daarna werd het van beide kanten te fors, waarbij helaas Terlouw opviel door grof spel. Sparta miste echter vooral de morele kracht voor een slotoffensief en het Haagse doel kwam dan ook maar nauwelijks meer in gevaar. Kok, die schuld had aan het Rotterdamse doelpunt, toen hij de bal voor Benningshofs voeten liet vallen, heeft overigens zijn doel betrouwbaar verdedigd. Van do Haagse verdedigers waren Bauman en De Jong voortreffelijk.