Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 05-04-2011 11:57:00

ADO-aanvaller Dmitri Bulykin is de perfecte huurling

De positie van Dmitri Bulykin bij Anderlecht is vrij uitzichtloos. In 2008 werd de Russische international voor een miljoen euro overgenomen van het Duitse Bayer Leverkusen, maar bij de club uit Brussel kwam hij slechts tien duels in actie.

De Belgen leenden hem vorig seizoen nog uit aan Fortuna Düsseldorf, maar in de Tweede Bundeliga scoorde Bulykin slechts één keer in tien duels.

Column: Taco van den Velde

 

Het was dus geen uitgemaakte zaak dat het tijdelijke verblijf van Bulykin bij ADO Den Haag een succes zou worden. Trainer John van den Brom miste bij de start van dit seizoen een spits. ADO Den Haag had afscheid genomen van de eerdere aankopen Bogdan Milic, Berry Powel en huurling Andres Oper en had een plaatsvervanger nodig. Dat werd Dmtri Bulykin, die tijdens een oefenstage Van den Brom net genoeg kon overtuigen.

 

Het werd een doorslaand succes. Met achttien doelpunten (zondag was hij wederom trefzeker tegen FC Utrecht) en zes assists maakt de Rus dit seizoen voortdurend het verschil voor ADO Den Haag. Hij is precies wat elke club vooraf hoopt bij het huren van een speler. Maar is dat dan ook meteen een staaltje van uitstekend beleid? Waarom huren clubs eigenlijk spelers?

 

Een huurling is principe natuurlijk een goedkope tijdelijke oplossing. De technisch directeur en de trainer/coach zullen in eerste instantie hun selectie proberen samen te stellen met spelers uit de bestaande groep en die aan te vullen uit de eigen opleiding. Om de selectie verder te versterken zal worden gezocht op de transfermarkt. Pas wanneer blijkt dat bepaalde posities op die manier niet kunnen worden ingevuld, dan wordt gezocht naar huurlingen.

 

Het vervelende is dat een huurling ergens anders onder contract staat en dat de club dus in feite een speler van een andere club in de etalage zet. Als de speler het goed doet, dan profiteert de verhurende club omdat ze een betere speler terugkrijgt met meer transferwaarde. De club die de speler huurt kan alleen hopen dat de huurling met zijn spel het niveau van het huidige elftal omhoog brengt en dat zijn aanwezigheid zorgt voor betere prestaties.

 

Dmtri Bulykin is wat dat betreft de perfecte huurling. Het nadeel is dat er niet zoveel huurlingen zijn zoals Bulykin. In de Eredivisie hebben Ryo Miyaichi, Marcel Meeuwis (Feyenoord), Niki Zimling (NEC), Robbie Wielaert (Roda JC), Ismail Aissati, Slobodan Rajkovic, Nemanja Matic (Vitesse) en Balazs Tóth (VVV-Venlo) toegevoegde waarde voor hun ploeg, maar ze zijn ver in de minderheid. Er spelen dit seizoen in de Eredivisie 45 huurlingen, verdeeld over achttien clubs. Dat betekent dus dat tachtig procent niet voldoet of ergens anoniem meehobbelt. Dat is een pijnlijke conclusie.Het is sowieso een zwaktebod van een club om een speler te huren. Daarmee geeft de technische leiding in feite toe dat het via de eigen opleiding en het transferbeleid niet in staat was een evenwichtige selectie samen te stellen en een noodoplossing nodig heeft. In tachtig procent van de gevallen blijkt die oplossing dus ook nog eens niet te werken. Juist in deze tijden van financiële nood zou je verwachten dat de nadruk valt op goed beleid in plaats van het voortdurend aanleggen van noodverbanden.

 

Er zijn in de Eredivisie vier clubs die de kroon spannen wat betreft het aantal huurlingen. Feyenoord, Vitesse, VVV-Venlo en Willem II huren dit seizoen samen 27 spelers. Dat is zestig procent van het totaal. Feyenoord, Vitesse, VVV-Venlo en Willem II zijn ook de vier clubs die in de onderste regionen van de ranglijst bivakkeren. Zou dat toeval zijn?