Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 21-09-2004 21:10:00

24u per dag voetballer. Dan word je gek

Bij Celtic had manager Martin O’Neill bij de ideale situatie zonder blessures elf vaste basisspelers. ADO Den Haag-trainer Frans Adelaar heeft ook zijn favoriete elftal. Het verschil voor Jamie Smith: van het ene team maakte hij over het algemeen geen deel uit en van het andere, met overtuiging, wel. Smith (23) speelt in het Zuiderparkstadion als vervanger van de ondertussen tot het nationale elftal bevorderde Romeo Castelen. En er klinken nog geen geluiden van heimwee naar deze laatste, dus de Schot doet het goed.

Tekst: Nathalie Nuiten

De uitoverwinning op RKC Waalwijk heeft een goed gevoel achter gelaten in Den Haag. Met het duel tegen Ajax voor de deur, kijkt Smith nog even terug op de eerste wedstrijden van deze competitie. ,,Het eerste duel uit bij FC Den Bosch was zowel voor mezelf als voor het team erg teleurstellend (1-0, red.). Het liep niet, maar een nederlaag had niet gehoeven. Tegen NEC ging het met de hele ploeg al stukken beter. Uiteindelijk verliezen we door pech in de laatste minuten (1-2, red.). Uit bij RKC hebben we veel weer goed gemaakt (1-3, red.). Over dit duel zal RKC waarschijnlijk achteraf zeggen, we hadden zeker een punt verdiend. Maar wij namen ze alledrie mee naar Den Haag, dat is voetbal.’’
Helaas zijn de meeste voetballiefhebbers onthouden van een prachtige goal van Jamie Smith. In het eerste ronde bekerduel met de amateurs van GDA kreeg hij de bal net over de zijlijn aan, uiteraard, zijn rechterkant. Hij startte een dribbel en passeerde zo vier, vijf man. En scoorde. Goed, het was tegen amateurs, maar het geeft aan wat de kleine Schot in zijn mars heeft. In de competitie zijn deze kwaliteiten nog niet echt naar boven gekomen. Toch is voetballen in de Nederlandse competitie een verademing voor Smith. ,,Bij Celtic moest ik in mijn eentje de hele rechterkant bespelen. Meeverdedigen, aanvallen, alles. Het aantal meters dat ik daar moest maken was echt ongelooflijk. Na een wedstrijd kon je me oprapen. Op een gegeven moment slaat de vermoeidheid toe en ben je niet scherp meer in de passing of de afronding. Hier bij ADO mag ik me concentreren op aanvallen. Daarbij komt ook dat ik een speler als Daniël Rijaard achter me heb, die regelmatig opkomt. Die combinaties lopen steeds beter, we nemen elkaars positie over.’’

Power

Strijd gaat boven alles in de Haagse contreien. Winnen of verliezen, de supporters willen ‘schuim op de bekken’ zien. Jamie Smith zie je wekelijks groeien in een wedstrijd, zeker qua agressiviteit. ,,Ik kan het heftige gevoel dat een wedstrijd me kan geven niet aan en uit zetten. Uiteraard ben ik gefocust en geconcentreerd voor een wedstrijd, maar een irritante tegenstander of oneerlijkheid geven altijd net even dat beetje extra power. Op mijn positie als buitenspeler wil het wel eens gebeuren dat ik me steeds maar vrij loopt, maar geen bal krijgt. Word ik dan wel in het spel betrokken en maak ik een fout, dan wil ik koste wat het kost die bal terug winnen. Na een fout is het het beste om meteen weer mee te doen en een goede pass te geven, of een actie te maken.’’
Opvallend is The Hague Times, een Engelse krant over de regio Den Haag, en de doos met ‘dieetproducten’ die Smith bij zich draagt door het stadion. Hij oogt topfit en toch zeker niet te zwaar? ,,Nee, ik ben niet bezig om af te vallen. Dit zijn makkelijk eetbare vervangende maaltijden. Ik kan namelijk na een training of een wedstrijd met geen mogelijkheid eten. Ik weet dat het moet, maar ik krijg niks weg. Het duurt echt meer dan twee uur voordat ik weer iets normaals kan eten. Om toch de energie die je tijdens een training of wedstrijd kwijt bent geraakt aan te vullen, probeer ik nu dit. Wat extra vitamine zijn erg belangrijk. Vooral met twee trainingen op een dag heb ik er baat bij, want een zware lunch is aan mij niet besteed op zo’n dag.’’
De Schotse aanvaller speelde in vijf seizoenen Celtic, waarvan een half jaar Livingston, 47 wedstrijden. De redelijk geringe hoeveelheid duels kwam vooral door het feit, zoals eerder gezegd, dat manager O’Neill erg strak vast hield aan elke week dezelfde basiself. Smith en een aantal ploeggenoten waren dus aangewezen op kansen door blessures of schorsingen. Hij is niet gefrustreerd over het feit dat hij nooit een vaste waarde is geworden op Celtic Park. Wel heeft het hem heel veel gevoel gegeven voor de spelers die nu bij ADO Den Haag in die situatie verkeren. ,,De eerste dagen dat ik hier was, wist ik niet exact welke jongens echt regelmatig in het eerste speelden en welke in het tweede. Ik zag ook niet direct het verschil, het zijn allemaal goede voetballers. Dat moet iemand op de bank niet vergeten. Niet worden opgesteld wil niet zeggen dat je geen goede voetballer bent.’’

Familyman

Trainers Frans Adelaar had het van tevoren al aangekondigd: ‘Jamie wordt alleen nog maar beter als zijn gezin hier in Nederland is’. Daar lijkt de oefenmeester compleet gelijk in te krijgen. Voetballend moet het hele team nog aan elkaar wennen, de routines moeten worden opgebouwd. Maar als persoon lijkt Smith zijn plek te hebben gevonden. Of het aan de aanwezigheid van zijn vrouw en kinderen ligt, of aan het feit dat hij de spelersgroep steeds beter leert kennen zullen we nooit weten, maar hij oogt vrijer. In het begin keek hij de kat uit de boom, maar ondertussen is hij verbaal meer en meer aanwezig. En: ‘Ik spreek een beetje Nederlands’. ,,Ik wil absoluut zoveel mogelijk Nederlands leren. Dat iedereen hier in dit land Engels spreekt maakt je bijna lui, maar dat wil ik niet. Ik wil mijn dochter bijhouden, want zij kent na twee weken hier geloof ik al meer woorden dan ik’’, aldus de familyman die niet veel nodig heeft in het leven. ,,Ik geniet van mijn gezin. Stel dat je 24 uur per dag voetballer zou moeten zijn, dan word je gek!’’
Smith’s dochter Alexandra gaat zelfs al naar een Nederlandse school. Hij denkt erover om een leraar in te huren die af en toe thuis wat bijles kan komen geven. ,,Dat is voor mezelf en mijn vrouw Laura ook goed waarschijnlijk, kunnen we het samen leren.’’ Over de jongste telg van de familie moet vader Smith grinniken. Jamie (gewoon Jamie, niet junior) is nu zes maanden, maar blijkt nogal ver ontwikkeld voor zijn leeftijd. Smith: ,,Hij is ‘superbaby’! Hij trekt zich omhoog aan een stoel en gaat staan, hij maakt aanstalten te lopen. Hij pakt alles wat hij in zijn handen kan krijgen en is absurd sterk. Zijn benen zijn echt gespierd, ongelooflijk!’’ De komende tijd heeft de familie Smith veel logés uit Schotland over de vloer. Vader: ,,Dat is fijn voor de kinderen en natuurlijk ook voor ons. De komende zes maanden zijn er al veel bezoekjes van opa’s, oma’s, tantes, enz., ingepland.’’
Jamie Smith, blij dat zijn vrouw het stadion op eigen houtje heeft gevonden om hem op te halen, speelde nog nooit meer dan 13 duels in een seizoen. Dit jaar heeft hij andere plannen. En wat hem betreft niet alleen voor ADO Den Haag. ,,Ik heb onder bondscoach Berti Vogts twee keer deel uitgemaakt van het Schotse elftal en dat smaakt naar meer. Net als het Nederlands elftal wordt het Schots elftal volledig verjongd. Hopelijk krijgt Vogts de tijd om een nieuw team te bouwen, al is de pers zeer kritisch. En hopelijk mag ik weer deel uit maken van dat team. Ik spreek meneer Vogts eigenlijk alleen als het gaat over interlands, dus ik hoop hem snel weer eens aan de lijn te hebben!’’